Publicystyka

Adwokat Renata Sutor z Rabki Zdroju rozesłała (chyba do wszystkich samorządów w Polsce) petycję, zawierającą żądanie przeprowadzenia szeregu zmian legislacyjnych. Trafiła ona także do skrzynek radnych powiatu tomaszowskiego. Nawet o ile część postulatów uznamy za zasadne, to jednak prawnik powinien wiedzieć, kto powinien być ich prawdziwym adresatem, bowiem niemal wszystkie nie dotyczą prawa miejscowego. Niektóre z nich jednak wydają się być dodatkowo dosyć absurdalne

Niedzielne (24.11.2019) południe nie było szczęśliwe dla 68-letniej niedowidzącej mieszkanki naszego miasta.

Tydzień temu część radnych Rady Powiatu Tomaszowskiego wzięła udział w szkoleniu na temat samorządności. Nauki i wiedzy nigdy za dużo. Jest oczywiście jeden warunek... musi mieć ona sens i nie wprowadzać w błąd. A w przypadku samorządu także posiadać jakieś podstawy prawne. Kiedy ich nie ma... wszelkie dywagacje pozbawione są sensu i stanowią marnotrawstwo czasu. Tymczasem w czasie kilkugodzinnego wykładu dowiedzieliśmy się na przykład, że radni nie mają prawa dyskutować w czasie sesji, że jedynym miejscem do zadawania pytań i prowadzenia sporów są komisje problemowe, a sesja służy jedynie do głosowania. Co ciekawe, prowadząca wykład na pytanie o podstawę prawną do głoszonej tezy, podała szybko artykuł z ustawy o finansach publicznych, który... regulował zupełnie inną tematykę. Zwrócenie na ten fakt uwagi poskutkowało stwierdzeniem, że Pani "nie ma czasu teraz szukać przepisów i że znajdzie je w przerwie, jeśli są one takie ważne". Otóż właśnie są! Pani "profesor" przepisu w antrakcie nie znalazła, czyli cały wykład okazał się kompletną... kompromitacją.

Wszystko zaczęło się ponad trzy lata temu. Warsztaty Terapii Zajęciowej otrzymały wówczas wypowiedzenie umowy najmu pomieszczeń, jakie użytkują (do dziś) w dawnej szkole podstawowej numer 2 przy ulicy Warszawskiej. Były listy, protesty i wystąpienia w trakcie obrad Rady Miejskiej w Tomaszowie Mazowieckim.

Za oknem co raz częściej szaro i zimno. Co raz bardziej czuć już zbliżającą się zimę, w sklepach już czuć zbliżające się święta Bożego Narodzenia. Niby listopad, ale marketing działa pełną parą. Ten cały nastrój od wielu lat psuje jednak konflikt, która chyba na dobre zagościł w naszych domach, przy wigilijnym opłatku

Starosta Mariusz Węgrzynowski uznał, że Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy jest w Tomaszowie Mazowieckim niepotrzebna. Dlaczego? Pan Bóg jeden raczy wiedzieć, ale mnie jest zwyczajnie wstyd....

Zapewne wiele osób zastanawia sie w jaki sposób działają samorządowe gremia. Rada Miejska, Rada Powiatu i tym podobne twory. W swoim założeniu mają służyć wspólnotom samorządowym. W rzeczywistości bywają jedynie zbiorowiskiem osób w sposób automatyczny przegłosowujących wszystko, co tylko im się podsunie. Słyszymy koalicja - opozycja, a na koniec okazuje się, że nie ma między nimi różnicy. Rzecz bowiem jest w ludziach i w tym co im się tak naprawdę chce. A mnie się wydaje, że musi się jeszcze chcieć tego, aby coś chcieć. I tu się pojawia problem

W dzień zaduszny wspominamy Ryszarda Chachułę

Wczoraj w siedzibie Miejskiego Centrum Kultury odbyło się spotkanie dotyczące planowanej budowy obwodnicy miasta. Ostatecznie okazało się, że obwodnica obwodnicą nie będzie, a jedynie kolejną drogą publiczną, poprowadzoną, przez okołomiejskie tereny rekreacyjne. Tędy władze miasta, powiatu oraz gminy zamierzają skumulować cały ruch pojazdów ciężkich, ale nie tylko... Po co? Chyba tylko po to, by udowodnić, że rządowy projekt budowy "100 obwodnic" działa. Temat jest wielowątkowy i dotyczy bezpośrednio mieszkańców miasta. W czasie spotkania jednak niektóre osoby zapomniały, że kampania wyborcza już się skończyła i zamiast sensownych wypowiedzi usłyszeliśmy to, kto do jakiej partii należy i kto w Polsce aktualnie rządzi. Czy podobało się to mieszkańcom? Chyba niespecjalnie.

Nieco ponad dwa tygodnie temu, trójka młodych ludzi zniszczyła elewację naszego budynku, gdzie mieści się zresztą także redakcja portalu. Budynek w tym roku przeszedł odbiór i uzyskał zgodę na użytkowanie. Ściany więc są świeżo otynkowane. Widok bohomazów każdemu podniósł by ciśnienie. Nie ukrywam, że gdybym sprawców przyłapał na gorącym uczynku, nie skończyłoby się na puszczeniu ostrej wiązanki, jaką można było przeczytać w moim wykonaniu na Facebooku. No, cóż pewnie wóczas to ja musiałbym chodzić tłumaczyć się tam, gdzie chodzić za bardzo nie lubię. W każdym razie dwie godziny zajęło ustalenie sprawców. Po publikacji zdjęcia razem z mocno niecenzuralną "wiązanką" zaczęli do mnie pisać i telefonować ludzie, którzy wskazali sprawców. Za każdym razem słyszałem to samo: niech Pan im nie odpuszcza, bo to są niezłe ziółka. I to słowo wywołujące u mnie odruch buntu: patologia. Tak, więc bardzo szybko, nie tylko uzyskałem informację o nocnych malarzach (za co dziękuję) ale też wiedziałem o nich niemal wszystko. Okazało się, że dwoje spośród nich to wychowankowie tzw. pieczy zastępczej, a więc niejako i w jakiś sposób moi podopieczni. Trzeci gagatek okazał się uczniem w firmie mojego znajomego. Tomaszów okazał się jeszcze mniejszy niż nam się wydaje.

W Tomaszowie Mazowieckim powstała ostatnio "farma trolli". Trudno powiedzieć, czy powstające masowo konta internetowe w ramach portalu społecznościowego Facebook to dzieło jednej osoby, czy zorganizowane działanie wielu osób. Faktem jest, że konta te są wszystkie dosyć podobne do siebie. Niektóre z nich, choć nie wszystkie, służą do internetowych dyskusji na najniższym poziomie. Samo tworzenie takich fikcyjnych i anonimowych profili nie jest zabronione, jednak niektóre z nich powstają z drastycznym naruszeniem prawa. Niektóre są "klonami" prawdziwych osób, inne wykorzystują zdjęcia prawdziwych mieszkańców Tomaszowa. W ostatnich dniach udało nam się znaleźć kilka takich przypadków. Jeden z naszych czytelników napisał do nas, że był bardzo zaskoczony, kiedy wśród licznych komentarzy wśród osób biorących udział w dyskusji zobaczył samego siebie. Należy stwierdzić krótko: użycie cudzych danych jest przestępstwem i to bardzo poważnym. Ścigane jest na wniosek osoby pokrzywdzonej. Kara, jaka za to grozi sięga 3 lat. Jednak należy pamiętać, że jeśli fałszywe konto doprowadzi do tego, że ktoś targnie się na swoje życie, można trafić za kratki nawet na lat 10. Uwaga! Próba samobójcza może być tylko próbą, nie musi zakończyć się śmiercią. Wystarczy, że istnieje realne zagrożenie życia.

Nie jest łatwo podsumować minioną kampanię wyborczą. Jest tak wiele wątków, że nie wiadomo od czego zacząć. Warto omówić zarówno mechanizmy socjotechniczne, jak i wyniki poszczególnych komitetów i kandydatów lokalnych. Może najlepszą metodą będzie przejście od "ogółów do szczegółów". Dlaczego głosujemy? Bo jedni kłamią a inni nie? A może dlatego, że często wyłączamy myślenie i nie dokonujemy analiz. Szukamy uproszczeń i schematów. Dlatego ważne jest to jaki krawat założy kandydat do debaty a nie to, o czym chce powiedzieć lub ocena czy w ogóle ma coś do powiedzenia. Kiedyś, kandydując w wyborach prezydenckich również brałem udział w debacie telewizyjnej. Było to dosyć ciekawe doświadczenie, po którym przeprowadziłem pewien eksperyment. Na czym polegał? Otóż różnym grupom osób pokazywałem materiał filmowy z debaty, a następnie zadawałem pytanie, kto ich zdaniem najlepiej wypadł. Większość twierdziła, że Andrzej Barański. Jednak nikt z moich rozmówców nie był w stanie odpowiedzieć na pytanie numer 2. Brzmiało ono: co mówił kandydat, który Waszym zdaniem wypadł najlepiej? Żadna z tych osób nie potrafiła powtórzyć nic, poza pojedynczymi słowami i zdaniami wyrwanymi z kontekstu. Prawda, że to ciekawy mechanizm? Dajemy się na niego nabierać wszyscy.

Piłkarska Lechia Tomaszów pokazała dzisiaj, że trzecioligowe boiska są obecnie niestety nie dla niej. Oczywiście jak to w sporcie, raz się wygrywa, raz przegrywa i nie o rezultat meczu (meczów) tutaj chodzi. Tym bardziej, że nieoficjalnie sami działacze klubu przyznają, że najlepiej byłoby zaliczyć jak najszybszy spadek i powrócić na murawy niższych klas rozgrywkowych. nie tu jednak leży problem. Rzecz w tym, że utrzymanie klubu kosztuje nas (nie znam dokładnych danych) kilkaset tysięcy złotych rocznie. Efekt wydatkowania tych pieniędzy jest tak naprawdę żaden. Kasa wyrzucana w błoto i chyba najwyższa pora zastanowić się nad tym, czy to w ogóle ma jakiś sens. Dzisiaj oficjalna strona klubu podała, że na meczu było 311 widzów. Już samo to daje wiele do myślenia. A przecież ta niska frekwencja jest na Nowowiejskiej nie od dzisiaj. Na poprzednim meczu było 297 kibiców. Naprawdę... w Lubochni więcej ludzi na wesela przychodzi... Żartowałem. Chodziło mi o mecze LKS. Jeszcze trochę a za obecność na meczu będziemy "kibicom" płacić" a w wejściu dokładać butelkę wódki, by się na trybunach nie nudzili. Jaki poziom taka frekwencja? Chyba nie o to chodzi.

Taka się złożyło, że mieszkam od kilku lat na bardzo sympatycznym podmiejskim osiedlu. Bliskość lasów i mili ludzie w sąsiedztwie. Wszyscy tu mówią sobie "dzień dobry" nawet jeśli znają się tylko "z widzenia". Kiedy powstawało osiedle gmina zbudowała uliczkę. Położono asfalt, wykonano odwodnienia i... po dosyć krótkim czasie nawierzchnia wymaga już naprawy. Dlaczego? Ponieważ osiedle to, jest także miejscem, które upodobał sobie jeden z sąsiadów do parkowania własnych ciężarówek. Oczywiście ulica najgorzej wygląda przed jego domem, gdzie pojawiają się już nie tylko ubytki w asfalcie ale także porozjeżdżane są pobocza i krawężniki. Ale wciąż jest ona dobrem wspólnym. Nie trzeba chyba nikomu tłumaczyć, że osiedlowa uliczka nie ma odpowiedniej podbudowy do tego, by poruszały się po niej TIR-y. Nie jest też miejscem odpowiednim do tego, by olej opałowy z cysterny przetankowywać do zbiorników samochodowych. Okazuje się jednak, że nikomu to nie przeszkadza. Ani policji ani też władzom gminy Tomaszów z wójtem Franciszkiem Szmiglem na czele.

Od jakiegoś czasu staram się nie czytać internetowych komentarzy. Na swoim profilu facebookowym poblokowałem wiadomości od wszystkich znajomych, którzy mieli w zwyczaju wstawiać memy i hejterskie obrazki, wywołujące negatywne emocje. Do tego odblokowałem możliwośc dodawania komentarzy na własnym portalu. Brak moderacji i konieczności ich bieżącego czytania, czyni mnie... zdrowszym i pozwala zaoszczędzić czas. Algorytm wykasowuje automatycznie wulgaryzmy, więc pozostają mi tylko treści zgłaszane przez czytelników, jako naruszające prawo lub dobre obyczaje. Czasem przebiegnę listę wzrokiem ale ma ona ten plus, że nie widzę całości wpisu a tylko jego pierwsze kilka zdań. Dlaczego o tym piszę? Bo zauważyłem, że dzieje się z ludźmi coś złego. Nie wiem, czy jest to specyfika tylko Tomaszowa (o emigracji z którego myślę coraz częściej), ale mam wrażenie, że poziom nienawiści jest u nas na wyjątkowo wysokim poziomie. Ludzie, nawet mijani na ulicy nie uśmiechają się do siebie a raczej patrzą podejrzliwie i z niechęcią. Niczym paranoicy wszędzie widzą wrogów i... złodziei... No właśnie...

Jeśli oglądacie czasami telewizyhny programy publicystyczne (jeśli nie to wcale się nie dziwię, bo i ja rzadko je oglądam), w których występują politycy, to być może zwróciliście uwagę na to, co jest najczęściej osią ich sporów. Może nawet właściwiej byłoby powiedzieć: co nią nie jest. A nie jest nią na pewno Polska. Czasem (przecież) ostre kłótnie, przeradzające się (momentami) w pospolite bazarowe "pyskówki" dotyczą spraw, które dla większości Polaków mają znaczenie drugo, jak nie trzeciorzędne. Istotą tych medialnych przepychanek jest więc wojna politycznych gangów, a przy okazji... odmóżdżanie społeczeństwa, poprzez pobudzanie odruchów emocjonalnych i wyłączanie zachowań zdroworozsądkowych. Czy na szczeblu samorządowym jest inaczej? Otóż niekoniecznie. Prawie sześć godzin trwała ostatnia sesja Rady Miejskiej. W czasie jej trwania, na sali zrobiło się mroczno i nadciągnęły prawdziwe chmury burzowe. Radni na zmianę obrażali się a następnie przepraszali. Jedni wychodzili z sali obrad, inni żądali ich doprowadzenia przez Straż Miejską. jakby powiedział śp. Edek Wójciak: siwy dym...

Wybory, wybory, wybory.... Twarze, postacie, maski.... Polska wzdłuż i wszerz oszalała.... Politycy przekraczają wszelkie granice... głównie te związane z przyzwoitością. I nie ma znaczenia do jakiej partii należą...

Mój ubiegłotygodniowy felieton, poświęcony służbie zdrowia wywołał prawdziwą burzę. Posypały się prawdziwe gromy na moją biedną, starą (choć nie całkiem siwą) głowę. Obrazili się na mnie wszyscy. Pielęgniarki, lekarze i lokalni "masters of puppets". Dowiedziałem się, że nie znam się na medycynie (jakbym kiedykolwiek twierdził, że się na niej znam) oraz, że wszystkiemu winien "system" i to on właśnie powinien podlegać krytyce a nie działalność pielęgniarek, czy lekarzy w konkretnym szpitalu. Czy aby na pewno? Słowo "system" stało się od jakiegoś czasu modne. Za każdym razem, kiedy mamy z czymś problem, mówimy o wadach tego bezosobowego tworu. Paweł Kukiz nawet na "antysystemowości" zbudował swoją pozycję polityczną 4 lata temu. Określenie to jest nie tylko "trendy" ale też niezwykle wygodne, bo przecież skoro to "system" to przecież nie "ja". Warto przy okazji zwrócić uwagę, że za każdym razem kiedy używany jest ten słowny klucz, w tle pojawiają się pieniądze. Nigdy rozwiązania. Ma się wrażenie, że mamona stanowi remedium na każdy problem. Tymczasem tak nie jest. Dlaczego? Z kilku powodów. Przede wszystkim dlatego, że system... to my.

Pierwotnie tekst miał mieć nieco inny charakter. Zapowiadałem, że pokażę Wam do jakiego stanu pielęgniarka z jednego z prywatnych POZ-ów doprowadziła nogę pacjentki. Niewiele brakowało a kończynę trzeba byłoby amputować. Efekt działań pielęgniarki, która ponoć odwiedzała pacjentkę, by zmieniać opatrunek niemal codziennie, zobaczycie na zdjęciach. To ważne, jednak pomijając samą krytykę zaniedbań chciałbym zwrócić uwagę na bardzo istotny problem. Sprowokowały mnie do tego dwa zdarzenia w ostatnich dwóch dniach, ale też codzienne kontakty z rodzinami ciężko chorych osób.

Mój ostatni artykuł na temat tomaszowskiego szpitala wywołał w ciągu jdnego dnia prawdziwą burzę. Otrzymuję dziesiątki maili, wiadomości w mediach społecznościowych, sms-ów i telefonów. To dobrze. Część nich na pewno będę sukcesywnie publikował. Niektóre ze względu na swoją formę nie nadają się do publikacji. Mimo, że opisują one jednostkowe, bardzo indywidulane przypadki, są warte upublicznienia. Warto też pamiętać, że pisząc tego rodzaju felieton, jaki napisałem przedwczoraj, nie da uniknąć się wielu generalizacji (co mogłoby się pojawiać jako zarzut) ponieważ problem ma charakter systemowy. Nie dotyczy konkretnej pielęgniarki, salowej, czy lekarza. Często słyszy się, że brak w systemie ochrony zdrowia pieniędzy. Prawda jest taka, że przede wszystkim brakuje jasno zdefiniowanych zasad, bo pieniądze.... cóż, ile byśmy ich nie wyłożyli, system zassie i przetrawi wszystko i nadal będziemy narzekać, że jest ich zbyt mało. Nie jestem lekarzem, ani kimś kto zna się na leczeniu ludzi. Może całe szczęście, bo znajduję się poza zaklętym kręgiem solidarności korporacyjnej, a własną rolę w systemie postrzegam bardziej jako rolę "rzecznika" pacjentów i członków ich rodzin, ludowego trybuna, czy czegoś w tym rodzaju. I tu właśnie pojawia się problem... bo, jak mówi czasem moja żona, "sam świata nie naprawiasz". I to jest niestety smutna prawda. Poza skargami na działanie służby zdrowia ludzie zwracają się do mnie z setkami różnych innych problemów (przepraszam, że nie ze wszystkim nadążam). I dlatego....