Publicystyka

No to się narobiło.... Wczorajsze wybory do Parlamentu Europejskiego przyniosły druzgocącą klęskę Platformie Obywatelskiej... To kolejna porażka a politycy tej partii nadal nie wyciągają żadnych wniosków. Co gorsza porażkę próbują prezentować jako... sukces. Tymczasem należy odważnie spojrzać prawdzie w oczy. Zajrzeć do własnego politycznego kotła, zamiast opowiadać o korupcji politycznej, kupowaniu wyborców i tym podobne androny. Jest to zwyczajnie niepoważne. Nie chcę specjalnie rozwodzić się i wymądrzać, komentarzy (dużo mądrzejszych od mojej głów) usłyszycie zapewne dzisiaj co niemiara. Chciałbym jedynie zwrócić uwagę na pewne analogie lokalne, ponieważ są one dosyć charakterystyczne dla całego obozu, który sam siebie określa mianem "antypisu".

Zaintrygował Was tytuł? I bardzo dobrze, bo właśnie o to chodziło. Niestety rozczaruję wszystkich tych, którzy liczyli na felieton o tematyce ekologicznej. Wskazane w nim owady stanowią metaforę. Symbolizują ludzi, których często nie dostrzegamy, a dzięki którym wiele urzędów i instytucji nadal sprawnie funkcjonuje. Dzięki, którym politycy mogą brylować w mediach.

W polskim prawie karnym istnieje przepis, który zdarza mi się często określać mianem "reliktu komunizmu". Jest to art. 212, na mocy którego można zostać ukaranym za "pomówienia" (prawdziwe lub domniemane). Kodeks przewiduje tu nawet karę pozbawienia wolności.  Co prawda, o ile dobrze pamiętam był w Polsce w okresie ostatnich 30 lat tylko jeden (nagłośniony) przypadek skazania na karę bezwzględnego więzienia dziennikarza,  świadczy on jednak o tym, że taka realna groźba istnieje.

Na prośbę Antoniego Malewskiego powtarzamy jeden z jego felietonów. Powodem jest fragment poświęcony kapralowi o imieniu Wojtek. Wojtek był osieroconym niedźwiadkiem, którego podarowano stacjonującej Armii Polskiej gen. Andersa w Iranie. Przeszedł z armią cały szlak bojowy docierając z żołnierzami z Iranu aż na Wyspy Brytyjskie. Niedźwiedź był najbardziej wytrwałym żołnierzem podczas okrutnie krwawej bitwy o Monte Casino (podawał pociski dla polskiej artylerii). Kapral Wojtek (dożył 1963 roku) wrócił właśnie na łamy mediów i ... o tym warto przeczytać

O funkcjonowaniu Miejskiego Zakłądu Komunikacji mieliśmy okazję porozmawiać z prezes spółki Wiolettą Magin. Dowiecie się dzisiaj co nieco o zmianach w rozkładzie i wakacyjnych kursach. Czy autobusy dojadą latem nad Zalew?

Jest możliwość? To czemu nie skorzystać. Tak w skrócie można podsumować mentalność samorządowców z Powiatu Tomaszowskiego. W ubiegłej kadencji podróżowali w bardziej lub mniej egzotyczne miejsca. Przywozili kości świętych, nadzorowali właściwe zachowanie młodzieży w czasie wymiany międzynarodowej. Na liście zagranicznych wojaży są Włochy, Białoruś, Holandia.... Były starosta szczególnie upodobał sobie Izrael, gdzie towarzyszył uczniom z I Liceum Ogólnokształcącego aż dwukrotnie. W tym roku dwójka powiatowych urzędników wyskoczyła na parę dni do Grecji, bo... możliwość stworzył im program Erazmus... Konia z rzędem temu, kto będzie w stanie wskazać jakikolwiek efekt tych podróży, poza przywiezieniem kawałka kości zmarłego kilkaset lat wcześniej św. Antoniego z Padwy.

Tomaszów oczyma lokalnego rapera. STB Zygi o osiedlach, narkotykach i alkoholu.

Rady Nadzorcze publicznych, a więc samorządowych i państwowych spółek to miejsca, gdzie lubią trafić politycy. Są miejsce dodatkowego zarobku, sięgającego często kilku tysięcy złotych miesięcznie. Wynagrodzenie trafia na konta członków niezależnie od ilości spotkań i posiedzeń, w których uczestniczą. Może się zdarzyć, że nastąpi to raz w miesiącu, a może się zdarzyć raz w kwartale. Mimo jakiejś nie do końca określonej przepisami odpowiedzialności, faktyczne konsekwencje złego sprawowania nadzoru są właściwe żadne. Do tego Rady Nadzorcze często są jedynie ślepym narzędziem w rękach zarządu danej spółki lub reprezentowanego podmiotu właścicielskiego. Co gorsza zdecydowana większość członków, mimo zdanych egzaminów, nie ma najczęściej pojęcia o podstawowej działalności spółki, którą mają nadzorować. Dobrym przykładem jest Tomaszowskie Centrum Zdrowia, które ubiegły rok zamyka stratą finansową, a obecna perspektywa nie napawa optymizmem.

O strajku nauczycieli i egzmianach szkolnych rozmawiamy z Prezydentem Marcinem Witko

Jeden mój znajomy, mający żonę nauczycielkę zamieścił dzisiaj na swoim facebookowym profilu dosyć emocjonalny wpis dotyczącego aktualnego strajku pracowników oświaty. Pisze między innym o tym, jaki wpływ na życie rodzinne ma wykonywanie zawodu nauczyciela ale i... mieszanie się polityków do oświaty. (W sumie ten fragment jest jedynym, jakiego nie da się zacytować na naszych łamach z jego wypowiedzi.) Niestety to prawda. Obecny strajk został upolityczniony do granic możliwości. Podobnie jak w innych sprawach mamy do czynienia z partyjniackimi gangami wymachującymi maczugami, robiącymi marnej jakości show. Dzięki czemu emocje biorą górę a istota sporu się zaciera. Dzieje się tak od szczytów władzy w naszym kraju aż po polityczne, samorządowe "niziny". Nauczyciele zarabiają za mało? To prawda, ale to tylko wierzchołek oświatowego problemu. Chory jest cały system. I nie dotyczy to tylko oświaty. Nie wierzycie? Przypomnijcie sobie protest matek dzieci niepełnosprawnych w sejmie. Minęło od niego wiele miesięcy, gdzie dzisiaj są posłowie i politycy, którzy głośno krzyczeli w obronie praw osób niepełnosprawnych? Jakie działania podejmują? Otóż ... żadnych. Podobnie będzie i tym razem. Chodzi o to, by na ogniu upichcić polityczną pieczeń. Nie wierzycie?

Od kilku lat w mediach przewija się dyskusja na temat jakości powietrza w naszym mieście. Odkąd po raz pierwszy opublikowano listę najbardzej zanieczyszczonych miejscowości w Europie i okazało się, że Tomaszów Mazowiecki znalazł się na niej bardzo wyosko, bijemy na alarm. Trudno się dziwić, bo krótko mówiąc w niewielu polskich miastach jest gorzej. Na naszych ulicach zwyczajnie nie daje się oddychać. Do takiego stanu rzeczy w dużej mierze przyczyniają się właściciele domków jednorodzinnych, którzy w przydomowych kotłowiach spalają dosłownie wszystko. Ale czy tylko? Okazuje się, że miejskie kamienice nie są podłączane do miejskiej ciepłowni, nawet jeśli istnieje taka techniczna możliwość. Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w wyjaśnieniach przesłanych na interpelację radnego Piotra Kucharskiego. Dotyczą one wierzytelności wobec TTBS, czyli długów, jakie mieszkańcy "komunałek" posiadają w stosunku do miasta

Szykują się podwyżki opłat za odbiór śmieci na terenie naszego miasta. Na ostatniej sesji Rady Miejskiej radni, za sugestią prezydenta Tomaszowa Mazowieckiego odrzucili projekt uchwały zmianiającej stawki. Co dalej? Marcin Witko w rozmowie z portalem twierdzi, że jest przygotowany na różne, nawet rewolucyjne, warianty

Na ósmego kwietnia 2019 roku zapowiadany jest krajowy protest nauczycieli. Co na to rodzice? W minionym tygodniu zapytaliśmy ich co sądzą o pomyśle Związku Nauczycielstwa Polskiego. Przypomnijmy że ZNP postuluje o 1000 złotych podwyżki

Zmienili się ludzie, ich nawyki i sposób zachowania. Zmieniają się także oczekiwania. Wystarczy krótki spacer, by pojąć o czym piszę. Lokale, które stoją opuszczone być może kiedyś były atrakcyjne dla wynajmujących pod działalność gospodarczą, ale dzisiaj już takie nie są. I problem ten nie dotyczy jedynie ulicy Warszawskiej ale wszystkich innych ulic w naszym mieście. Warszawska może jeszcze tętnić życiem, ale aby tak się stało potrzebne jest mądre zarządzanie i przede wszystkim wizja tego, jak chcemy aby całe miejskie obszary wyglądały. Pokażę to na dwóch przykładach z prowadzonej przez moją rodzinę działalności.

W 2019 roku przypada setna rocznica podpisania Dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. o organizacji archiwów państwowych i opiece nad archiwaliami przez Naczelnika Państwa Polskiego Józefa Piłsudskiego. Ten akt prawny stworzył podwaliny do organizowania od podstaw archiwów państwowych w odrodzonej niepodległej Rzeczypospolitej. Na mocy dekretu powołano wówczas do życia pięć archiwów centralnych zlokalizowanych w Warszawie oraz cztery archiwa terenowe. Jednym z nich było Archiwum Państwowe w Piotrkowie, które rozpoczęło swoją działalność jeszcze w styczniu 1919 r. Wydarzenia sprzed stu lat są ważne choćby w kontekście tomaszowskiego archiwum. To właśnie utworzone w 1950 r. Powiatowe Archiwum Państwowe w Tomaszowie Mazowieckim weszło w skład Archiwum Państwowego w Piotrkowie Trybunalskim, najpierw jako Ekspozytura, a następnie Oddział Zamiejscowy.

Dawno, dawno, temu... A dokładnie w ubiegłym tygodniu... pisałem felieton poświęcony jednemu z artykułów w Tomaszowskim Informatorze Tygodniowym. Wspominałem o tym, że rzadko komentuję treści publikowane w innych mediach a tu proszę mija tydzień i jest kolejna okazja. Za chwilę z "rzadko" zrobi się często. Oby nie... bo jest wiele ciekawszych tematów do analizowania. Jak mawiał klasyk "Nie chcem ale muszem", bo co począć, kiedy znajduję treści, których autor rozmija się ze stanem faktycznym. Artykuł nosi tytuł "Wydatki i dochody powiatu" i jest... w sumie nie wiadomo o czym. Dlaczego? Już wyjaśniam...

Rzadko komentuje treści, jakie ukazują się w innych lokalnych mediach. Chociaż czasem ręce opadają, to staram się powstrzymywać, bo co by się nie działo, to jakaś zawodowa solidarność powinna obowiązywać. Tyle, że zdarzają się przypadki czegoś, co ja zwykłem określać słowem zaczynającym się ch... Tego rodzaju dziennikarstwo nie tylko nie wypełnia misji, jest dalekie od rzetelności i stoi w sprzeczności ze sztuką, ale także szkodliwe ze społecznego punktu widzenia.

Niedawno złożyłem jako radny powiatowy wniosek o przystąpienie do procedur związanych z objęciem przez gminę miasto Tomaszów Mazowiecki udziałów w należącej do Powiatu spółce Tomaszowskie Centrum Zdrowia. Chodziło mi o to, że właściwy wydział starostwa (i żeby bylo jasne: nie jest to wydział zdrowia) przygotował kilka możliwych wariantów objęcia udziałów w spółce przez nowego wspólnika, którym ma być miasto Tomaszów Mazowiecki. Myślałem, że to sosunkowo proste dla prawników zadanie. Sam jestem w stanie taką wielowariantową koncepcję przygotować w jeden wieczór. Okazało się jednak, że się pomyliłem. To, co mnie się wydaje łatwe i oczywiste, dla urzędników wymaga... doprecyzowania. Zapewne najlepiej byłoby, abym zrobił to za nich i może nawet bym to uczynił, bo jak mówi Prezydent "zawsze robię więcej"... ale "chwila, moment"... nie ja za to biorę przecież kasę. Mogę podzielić się pomysłami a reszta jest po stronie władzy wykonywaczej. Po raz kolejny przekonuję się, że mamy u nas nadmiar osób zajmujących się administrowaniem, co w Polsce nie jest równoznaczne z zarządzaniem. Szkoda... największe przekleństwo samorządów to niestety brak kreatywności i... pospolite lenistwo

Tragiczna śmierć Pawła Adamowicza, Prezydenta Miasta Gdańska, wywołała liczne komentarze. Oczywiście wśród "gadających głów" dominują politycy. Organizowane są marsze i protesty przeciw przemocy, nie tylko tej fizycznej ale również werbalnej. Tu znowu na pierwszym planie ze swoim smutkiem pokazują się ci, którzy latami całymi generowali złe emocje i zaszczepiali je społeczeństwu. Sporo się mówi o internetowym hejterstwie, nienawiści i o tym, że zło rozprzestniło się niczym chwasty w niepielęgnowanym ogrodzie. Trudno przejść obojętnie wobec gorzkiej fali hipokryzji.

Sprawa Barbary Klatki jeszcze nie trafiła pod obrady Rady Miejskiej ale pismem w tej sprawie zajmuje się Prokuratura. Bada nie tyle zasadność opisanych w nim wątpliwości co do prawa bycia radną, co fakt podszywania się pod osobę Sylwii Koszarnej, która sama o sobie mówi, że jest osobą publiczną. Co ciekawe, okazało się, że i ja znalazłem się w gronie osób podejrzewanych o "udawanie bycia nią". W ten oto sposób zostałem przesłuchany i pobrano ode mnie próbki mojego pisma. W ten sposób jako pani Sylwia podpisalem się nie tylko raz a nawet dwadzieścia razy. Cóż... skoro Kopernik była kobietą... a niech tam. Faktem jest, że posądzanie mnie o pisanie anonimowych donosów na radną PO jest kompletną bzdurą. Gdybym to zrobił to: po pierwsze skierowałbym do właściwego organu a po drugie podpisałbym się i następnego dnia na łamach NT bym się tym "pochwalił", bo uważam, że tego rodzaju formy nadużywania zaufania wyborców są nie na miejscu. Czy Barbara Klatka faktycznie przekroczyła tę granicę? To powinno zostać wyjaśnione przez Radę Miejską. I... już. Nie o tym jednak ma być ten tekst. O czym więc? O pewnej sklonności do pisania donosów.