Publicystyka

Ciąg dalszy relacji Michała Przybylskiego z podróży przez Pakistan.

Krzysztof Jochan, właściciel Galerii we Wsi Niebrów ma nowy pomysł na uhonorowanie Tadeusza Nalepy i zespołu Breakout

W czasach gdy media trąbią o kolejnych zamachach, podróż do Pakistanu, na pierwszy rzut oka, mogłaby wydawać się kompletnym debilizmem. Oglądając telewizję lub czytając gazety, można odnieść wrażenie, że koniec świata jest bliski - same strzelaniny, wybuchy, porwania, poronienia i rozwolnienia.

Jak wygląda święto zakończenia Ramadanu w Pakistanie.

Wyjazd terenu z bazy wojskowej okazał się dziecinnie prosty. Na pasie wjazdowym jest gęsta kontrola, ale pas wylotowy jest już wolny. Nie mniej jednak, gdyby przyłapali mnie w tym miejscu, skończyłoby się na wielogodzinnym przesłuchaniu i możliwie deportacji (czego nie chciałbym mieć w papierach).

Po rozwiązaniu plutonu Kubiaka- "Babinicza", łącznik oddziału Jan Czarnecki, nie ujawniając się, pozostał w Tomaszowie. Z polecenia komendanta powiatowego K.W.P., we wrześniu 1945 roku, spotkał się w Częstochowie z kapitanem Sojczyńskim - "Warszycem" i został przez niego, jak sam wspomina, awansowany na podporucznika oraz zmienił pseudonim na "Pirat".

W gospodarstwie Adnana niczego mi nie brakowało. Co wieczór sączyliśmy piwo z rolnikami, traktowanymi tutaj jak członkowie jednej wielkiej rodziny. Kilka razy dziennie dostawałem propozycje odbycia głębszej, duchowej wędrówki i wspólnej kontemplacji absurdalnej rzeczywistości w oparach dymu konopnego (oczywiście odmawiałem).

Z Lahore, uciekłem od razu na wieś. Po zgiełku, chaosie i paraliżu Karachi miałem ochotę odetchnąć trochę świeżym powietrzem. Zatrzymałem się na jednej z małych wiosek Punjabu, u Adnana, gospodarza wielkiego folwarku i, praktycznie, właściciela całej wioski

W maju 1945 roku, w Górach Trzebiatowskich powstaje oddział złożony z byłych partyzantów 25 pp AK z Tomaszowa i okolicy. Dowództwo nad nim obejmuje były dowódca drużyny w oddziale porucznika Kazimierza Załęskiego "Bończy", syn leśniczego z Gór Trzebiatowskich, sierżant Marian Kubiak ps. "Wicherek".

Borykający się z rozmaitymi intrygami Pakistan, pomimo ciekawych, wartych odwiedzenia miejsc, roztacza wokół odwiedzających aurę afery szpiegowskiej. Z jednej strony, głównie przez sprawę Raymonda Davisa, amerykańskiego "dyplomaty", który zimą tego roku postrzelił dwóch Pakistańczyków, na zachodnich turystów i podróżników patrzy się bardzo podejrzliwym wzrokiem. Z drugiej, władze obawiają się o bezpieczeństwo odwiedzających ich kraj. Każde porwanie, każda ścięta głowa zachodniego turysty to dla Pakistanu, który ma już dość swoich wewnętrznych problemów, poważne kłopoty dyplomatyczne.

Wczoraj zmarł Chuck Berry. Jedna z największych postaci w historii rocka. Przypominamy artykuł autorstwa Antoniego Malewskiego

Kolejnym dowódcą plutonu KWP czynnie działającym, zwłaszcza w okolicy Tomaszowa, był urodzony 23 października 1919 roku na Kaczce, Tadeusz Bartosiak ps. Wilk.

Po wkroczeniu na nasze tereny w styczniu 1945 roku armii sowieckiej, tylko część członków zbrojnego podziemia ujawniła się, nie chcąc pogodzić się z narzuconym siłą ustrojem i podporządkowaniem kraju Związkowi Sowieckiemu. Samo ujawnienie wcale nie chroniło przed aresztowaniem przez organy bezpieczeństwa i stosowaniem różnych form represji. Nowa władza z niezwykłą gorliwością zaczęła zapełniać więzienia, niedawnymi żołnierzami podziemia, upatrując w nich główne zagrożenie dla budowanego systemu. Aby temu zapobiec samorzutnie zaczęły powstawać oddziały, których zadaniem miała być ochrona byłych partyzantów przed aresztowaniami i represjami, a w szczególności przed wywozem do sowieckich łagrów.

Po przeanalizowaniu mapy Pakistanu w kafejce internetowej, poczułem się trochę jak Szymon Majewski w reklamie któregoś z banków - po prostu, palcem na mapie wybrałem sobie miasto, od którego chcę zacząć podróż przez Pakistan - Quetta leży mniej więcej po środku kraju - zły wybór; ja jadę na północ, więc postanowiłem zacząć....... na południowym krańcu. Mój wybór na pierwszy przystanek padł na Karachi.

W celu zrozumienia pierwiastka męskiego i istoty jego funkcjonowania w naszym ekosystemie, my kobiety obrałyśmy sobie za cel dogłębną analizę, studium przypadków, i w ogóle badania biochemiczne mierzące szybkość rozpadu i reakcji z innymi substancjami. A sprawa jest prosta, bo... facet jest jak cebula.

Tytułowy termin, iście biblijny – ZMARTWYCHWSTANIE - wyjęty wprost z Pisma Świętego nie dotyczy tym razem wielkanocnego zakończenia CHRYSTUSOWEJ golgoty lecz niewyobrażalnych przemian duchowych, powracających z głębokiego świata ciemności do życia kobiet i mężczyzn dotkniętych nieuleczalną chorobą, jaką jest alkoholizm.

Co jakiś czas odgrzewana jest w Warszawie informacja o budowie zadaszonego toru na Stegnach. Władze stolicy nie ukrywają, że ich zdaniem Tomaszów jest "gorszy" i Ministerstwo w pierwszej kolejności powinno inwestować w Warszawę. Wysyłane są kolejne pisma, oczywiście do wiadomości dziennikarzy. Może zamiast je wysyłać, należało zakasać rękawy i wziąć się za budowę. Tak jak zrobiliśmy to my. O tej inwestycji w Warszawie mówiło się przecież od kilku lat. Tomaszów Mazowiecki w wyścigu o zadaszenie toru, za czasów rządów PO-PSL, przegrał. Czemu wtedy prace nie ruszyły?

W czwartek 2 lutego 1871 roku nauczyciel wiejski gminy Golesze wyjeżdżając około 3 po południu z Golesz w kierunku Wolborza spostrzegł w oddali ogromną ilość wojska zalegającego pole pod lasem. Wojsko nie było niczym dziwnym w owych czasach, ale zastanowiła go jego ilość. Wystraszony wpadł do najbliższej chałupy i opowiedział co się stało. Momentalnie cała wieś była zaalarmowana, wszyscy wybiegli, widząc na własne oczy, jak dwa nieprzyjacielskie wojska toczą śmiertelny bój. Całe to niewytłumaczalne dla zgromadzonych zjawisko trwało blisko dwie godziny, aż do zachodu słońca. Jak czytamy w relacji wikariusza wolborskiej parafii, księdza Justyna Gryglewskiego wyglądało ono tak:

Pierwsze dni w Pakistanie. Nowy kraj, nowa rzeczywistość. Jak szybko można do niej przywyknąć, tym bardziej, kiedy ma się wrażenie,że oprócz podróży w przestrzeni odbyło się także podróż w czasie?

Selekcjonując facetów bardzo często musimy podjąć kluczową decyzję niezwykle szybko. Czasami nawet najprzystojniejszy i najbardziej elokwentny przedstawiciel tego przedziwnego i pełnego zagadek gatunku może trafić do zaklętej strefy friendzone. I naprawdę selekcja ta przebiega bardzo niewinnie. Mężczyźni oczywiśćie bardzo tego nie chcą, ale prawda jest taka,że do krainy przyjaciół trafiają z własnej winy