Coraz więcej ofert pracy. W czerwcu bezrobocie spadło do poziomu poniżej 9 proc.

Dla każdego oczywiście nie ma i nie mówię tu o plecach politycznych i znajomościach wynika to raczej ze struktury rynku pracy. Chipita nie może zrekrutować 150 bodajże osób na produkcję, drobiarskie bez przerwy mają problem, w Boshoku/Megatech cały czas rotacja. Rozumiem, że to nie są etaty marzeń - trzy zmiany lub czterobrygadówka, ale wakaty są. Dodatkowo w naszym mieście brakuje fachowców, mam tu na myśli inżynierów i techników potrafiących obsługiwać nowoczesne urządzenia - takich nie ma ot po prostu, a ci co są, to przyuczyć się też nie specjalnie mają chęć, albo twierdzą, że to dla nich za trudne. Mam wrażenie, w świetle tego co piszesz, że rozjechały się podaż i popyt na rynku pracy. Jest wiele osób z wyśmienitym wykształceniem, ale nie koniecznie w zawodzie potrzebnym na rynku pracy i na odwrót - wiele wakatów np. w zawodach technicznych i brak odpowiednich kandydatów. Dodatkowo, jak należy rozumieć ten wytrych: "dobra praca"? To co piszę, opieram na osobistych problemach ze znalezieniem pracowników. Większość chętnych nie oferuje na ten moment nic więcej niż umiejętność przerzucania z kupki na kupkę. Modnie nasz minister ds. "odważnego patrzenia w przyszłość" - M. Morawiecki mówi o wychodzeniu z pułapki średniego rozwoju. niestety jeśli chodzi o pracę, to wszystko sprowadza się do większej wydajności - pracownik zarobi więcej, jeśli wytworzy więcej w jednostce czasu. Może to zrobić tylko przy użyciu nowoczesnych urządzeń, które z kolei wymagają odpowiednich kwalifikacji. Tych kwalifikacji nie uczą aktualnie żadne szkoły techniczne, bo nie stać ich na nowoczesne urządzenia. Dodatkowo formuła warsztatów szkolnych została zabita przez durne przepisy - jeśli jednostka naukowa (szkoła, uczelnia) kupi przy udziale dotacji urządzenie - to może tylko na nim uczyć. Nie wolno jest na takim urządzeniu produkować i sprzedawać tych produktów. W związku z tym takie urządzenia służą wyłącznie do psucia surowca, bo uczniowie/studenci sobie coś "wyprodukują" żeby zobaczyć jak działa dana maszyna, a owoc swojej pracy muszą zezłomować. W związku z tym szkoła ma problem z zakupem surowca, bo to kosztuje i nic z tego nie ma, a uczeń nie ma szans na obycie się z maszyną i poznanie niuansów związanych z daną technologią i zdobycia kwalifikacji operatora, co byłoby dużą wartością na rynku pracy. Koło się zamknęło. Podsumowując - mamy rosnącą frustrację obu stron - pracowników i pracodawców, bo kompletnie się rozminęli ofertami przy czym nie chcę tu szukać winnych pośród nich, a jedynie pomiędzy miłościwie nam panującymi, że zniszczyli szkolnictwo zawodowe i techniczne podlewając całą operację sosem, że matematyka do niczego nie jest potrzebna, a wszyscy za 20 lat będą pracowali w usługach albo zarządzali albo tworzyli kampanie PR-owe, a do tego to co najwyżej obsługa komputera będzie potrzebna plus znajomość przepisów i to nie wszystkich.

na rentke niech idzie jak zdrowia nie ma, no i za stara do roboty