Mieszkam tutaj od urodzenia, więc dobrze znam specyfikę Tomaszowa, jego atmosferę i mniejsze lub większe wady ale przecież mówiąc a w zasadzie pisząc o mieście nie sposób pominąć jego mieszkańców, którzy jak by nie było stanowić powinni jego fundament. Miasto bez ludzi istnieć przecież nie może.
 

Reklama

Miałam też okazję porównywać Tomaszowian do mieszkańców innych miast, nie tylko tych z odległych rejonów Polski, i niestety muszę przyznać, że wszelkie porównania wypadają na naszą niekorzyść.

Zazdrość, zawiść i złość, to podobno nasze narodowe cechy i można je dostrzec naprawdę wszędzie. Ja jednak mam wrażenie, że w moim rodzinnym mieście znajduje się epicentrum tych negatywnych emocji. Czuję jakby tu one się właśnie rodziły i tutaj były najsilniejsze. Są one niemal namacalne na każdym kroku.

Widać je szczególnie wyraźnie na internetowych forach, gdzie celem dyskusji nie jest osiągnięcie porozumienia i zaprezentowanie poglądów w jakimś temacie ale najzwyklejsze podłe „dołożenie” komuś. Nieważne, czy jest to bohater jakiegoś artykułu, czy inny uczestnik rozmowy. Ważne, by dokuczyć i poniżyć. Ktoś ma rację? To nieważne. Tomaszowianie to "naród" specyficzny. Wartości tu nie mają znaczenia. Z Matki Teresy można tu zrobić prostytutkę a ze złodzieja bohatera.

Tomaszowianie najbardziej nienawidzą siebie nawzajem. Nie widziałam miasta, gdzie ludzie tak rzadko by się uśmiechali. Zamiast tego wyśmiewają się często z cudzych nieszczęść.

W Tomaszowie nie głosuje się na sąsiadów. Nie dlatego, że ich się dobrze zna i negatywnie ocenia. Negatywna ocena żyje sama w sobie i wynika często z całkowicie irracjonalnych pobudek, często też z zazdrości, bo „ma lepszy samochód”.

Mamy również wymagania. Nie może być inaczej. Najczęściej wymagamy dużo od innych i znacznie mniej od samych siebie. Brać i nie dawać nic  w zamian, chyba że będzie to „cios pięścią między oczy” lub „podstawiona noga”.

Wydawałoby się, że aby to zmienić potrzeba tak niewiele. Czasem tylko uśmiech lub odrobina życzliwości. Nie należy zapominać też o naszych dzieciach. To my tworzymy w naszych domach wzorce zachowania, które następnie są powielane. Do tego dzieci równie szybko przejmują złe emocje od swoich rówieśników i od… nauczycieli w szkołach, których połowa nie nadaje się do tego, nazwać ich mianem pedagogów. Dokuczanie jednym uczniom i całkowity brak krytycyzmu w stosunku do innych ale przede wszystkim… do samych siebie.

Tymczasem należy wspierać młodzież zamiast wiecznie na nią utyskiwać. Tworzyć wzorce godne naśladowania i nie przesycone nienawiścią, zawiścią i podłością

Jestem przekonana, że w naszym mieście jest duże grono osób, które chcą coś zrobić, które tworzą, ale nie maja możliwości przebić się przez butę, pychę i najzwyklejsze w świecie draństwo. 

A przecież to nie bieda czyni z nas podłych, często jest ona raczej wymówką.

Chcemy zmian w mieście? Zacznijmy od siebie. Na początek proponuje uśmiechnąć się do sąsiada, zamiast opowiadać o nim na prawo i lewo plotki.

Ciągle słyszy się, że miasto jest brudne. Ktoś tu przecież brudzi. Czy to przypadkiem nie my sami? Papierek po wafelku wrzuć do kosza a nie obok. To żaden wysiłek a o ile będzie czyściej.

Zastanawia mnie również dlaczego tomaszowianie nie lubią ludzi mądrych, obytych, skromnych? Czyżby na stosunek do nich wpływ miały kompleksy i niskie poczucie własnej wartości?

Jednego Tomaszowianom z cała pewnością odmówić nie można. Mianowicie wyobraźni… z tym, że uaktywnia się ona wtedy, kiedy trzeba szkalować innych. Potrafimy tworzyć niesamowite historie dla poparcia często wyimaginowanych przewinień wymyślonych wrogów.

Niestety jesteśmy odzwierciedleniem przysłowia, które mówi, że „nic tak nie cieszy jak ludzka krzywda”. Smutne ale i prawdziwe.  Nauczmy się szanować siebie nawzajem a będzie nam się lepiej żyło. Tak zwyczajnie, po ludzku, po sąsiedzku.

Tomaszowianom dedykuję wiersz Edwarda Stachury

Człowiek Człowiekowi

Człowiek człowiekowi wilkiem

Człowiek człowiekowi strykiem

Lecz ty się nie daj zgnębić

Lecz ty się nie daj spętlić



Człowiek człowiekowi szpadą

Człowiek człowiekowi zdradą

Lecz ty się nie daj zgładzić

Lecz ty się nie daj zdradzić



Człowiek człowiekowi pumą

Człowiek człowiekowi dżumą

Lecz ty się nie daj pumie

Lecz ty się nie daj dżumie



Człowiek człowiekowi łomem

Człowiek człowiekowi gromem

Lecz ty się nie daj zgłuszyć

Lecz ty się nie daj skruszyć



Człowiek człowiekowi wilkiem

Lecz ty się nie daj zwilczyć

Człowiek człowiekowi bliźnim

Z bliźnim się możesz zabliźnić