Tłumaczka: żeby poznać polską duszę, trzeba czytać polską poezję

Biserka Rajczić, urodzona w 1940 r. serbska tłumaczka i pisarka, przełożyła z języka polskiego na serbski ponad 100 dzieł najważniejszych polskich powieściopisarzy, poetów, eseistów i filozofów. Za swoje zasługi dla polskiej kultury została m.in. odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz nagrodą Transatlantyk Instytutu Książki przyznawaną najwybitniejszym tłumaczom literatury polskiej.

Reklama

Zapytana o to, jaką książkę poleciłaby serbskiemu czytelnikowi, który chciałby poznać "polską duszę", wyliczyła: "Twórczość Henryka Sienkiewicza, Jarosława Iwaszkiewicza, Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, Sławomira Mrożka, Ewy Lipskiej i Adama Zagajewskiego". Dodała, że poleca też swoje książki, jak np. "Mój Kraków", "Imago Poloniae" czy "Listy z Polski".

Zauważyła, że "niestety nie napisano dotąd gramatyki języka polskiego ani kompletnej historii literatury polskiej, dlatego coraz mniej młodych Serbów studiuje ten język". "Podobnie, niestety, sytuacja wygląda w Polsce w przypadku nauki literatury i języka serbskiego" - stwierdziła.

"Literatura polska w Serbii należy do ważnych literatur zachodniosłowiańskich i światowych, szczególnie polska literatura XX wieku, najczęściej w Serbii tłumaczona" - zaznaczyła.

"Polska dostarczyła światu wiele tomów wyjątkowej poezji, która jest w Serbii szczególnie często tłumaczona, czytana i ceniona. Również Sienkiewicz jest czytany po dziś dzień" - wymieniła tłumaczka i pisarka.

Przypomniała, że polska twórczość trafiła do serbskich księgarń dzięki Petarowi Vujicziciowi, który jako pierwszy tłumaczył ją po II wojnie światowej i należał do pierwszej powojennej generacji studentów slawistyki w Belgradzie.

"Tłumaczył poezję, prozę i dramaty, wydał ponad 100 książek, w tym pierwszą antologię poezji polskiej XX wieku. Popularyzował polską literaturę w gazetach i czasopismach literackich. Również dzięki niemu ówczesną Jugosławię odwiedzali polscy autorzy" - powiedziała Rajczić.

Przyznała, że wciąż stara się odkrywać nowych i młodych pisarzy z Polski, szczególnie polskich poetów.

Mówiąc o pracy tłumacza, podkreśliła, że szczególnie ważną cechą jest cierpliwość. "Dużej części poezji nie można w ogóle przetłumaczyć, bo języki się od siebie za bardzo różnią. Język polski na przykład jest znacznie bardziej skomplikowany niż serbski. Po sześćdziesięciu latach pracy mogę powiedzieć, że trudniej jest tłumaczyć, niż pisać" - zauważyła Biserka Rajczić.

Z Belgradu Jakub Bawołek (PAP)

jbw/ kar/