pomoc-spoleczna

Tomaszów Mazowiecki na pomoc społeczną wydaje co roku niebagatelne kwoty. Na rok bieżący wydatki w tym zakresie przekroczą 25 milionów złotych. Finansowany z nich jest m.in. Miejski Program Wspierania Rodziny. Szczególną grupą adresatów Programu stanowią rodziny doświadczające trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo wychowawczych. Program realizowany jest poprzez struktury MOPS.

Interpelacje i wnioski są swego rodzaju miernikiem aktywności radnych. Mniej lub bardziej sensowne pytania i problemy pojawiają się na koniec każdej z sesji. Ich ilość jest odwrotnie proporcjonalna do czasu pozostałego do końca kadencji. Żeby być jednak sprawiedliwym, są samorządowcy, którzy swoim zaangażowaniem starają się wykazywać przez pełne cztery lata, podobnie jak ci, którzy przez te 48 miesięcy milczą.

Pani Anna Kula, która w ubiegłym tygodniu prowadziła jednodniowy strajk głodowy w budynku Starostwa Powiatowego, protestując przeciwko urzędniczej niekompetencji i bezduszności, tym razem napisała skargę do radnych. Pani Anna od kilku lat wspólnie z mężem tworzą rodzinę zastępczą dla czwórki dzieci w różnym wieku.

Tomaszów Mazowiecki realizuje od jakiegoś czasu Program Rozwiązywania Problemu Bezdomności i łagodzenia jej skutków. Podmiotami zaangażowanymi w sposób bezpośredni w pomoc osobom bezdomnym są Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej ora tomaszowskie Koło Towarzystwa im. św. Brata Alberta. Szacuje się, że na terenie naszego miasta przebywa ponad 100 osób nie posiadających żadnego miejsca zamieszkania.

Od 21 grudnia działa w Tomaszowie Mazowieckim ogrzewalnia. W budynku przy ulicy Zgorzelickiej, osoby bezdomne, które z jakichś powód nie mogą skorzystać z usług noclegowni, mogą ogrzać się, umyć, przebrać i zjeść posiłek. Placówka jest czynna przez całą dobę a nadzór nad nią pełnią pracownicy socjalni Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

Nie ma chyba takiego domu, w którego szafach nie zalegałyby dziesiątki ubrań, z których dawno już wyrosły nasze dzieci. Często jest to nie zniszczona i pochodząca od markowych producentów odzież. Rok, po roku gromadzi się tych dziecięcych (i nie tylko) łaszków coraz więcej i stanowią one tylko siedlisko kurzu. Bywa, że o wielu rzeczach zapominamy a „remanent” w garderobie robimy dopiero wtedy, gdy zaczyna brakować miejsca na nowo zakupione elementy odzienia. Co z nimi robić?