Powiat tomaszowski powiązany jest z resztą Polski połączeniami drogowymi i kolejowymi. Przebiega tędy międzynarodowa droga Nr 8 Wrocław – Suwałki, E-75 Gdańsk – Cieszyn . Samochodem najłatwiej dojechać z Warszawy 110 ( 110 km ) drogą Nr 8. Najlepszy zjazd z drogi krajowej Nr 8 do Tomaszowa Mazowieckiego jest na 91 km od strony północnej ( od Warszawy ) oraz na 99 km od strony południowej. Z Łodzi ( 55 km ) dojechać można drogą wojewódzką Nr 713, Radomia ( ok. 100 km ) droga krajową Nr 48 oraz Śląska ( 200 km ) droga krajową Nr 1. Pociągiem dojeżdża się najczęściej przez Koluszki. Tomaszów ma połączenie kolejowe z Łodzią, Skarżyskiem Kamienna, Radomiem, Lublinem i Krakowem.
Powiat tomaszowski leży w centralnej Polsce, w południowo – wschodniej części województwa łódzkiego. Swoim terytorium obejmuje 10 gmin wiejskich ( Będków, Budziszewice, Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rokiciny, Rzeczyca, Tomaszów Maz.,Ujazd, Żelechlinek ) oraz miasto Tomaszów Mazowiecki.
Obszar powiatu rozciąga się między 19°43' a 20°26'20° długości geograficznej wschodniej oraz między 51°25'20'' a 51°46'20'' szerokości geograficznej północnej. Terytorium powiatu usytuowane jest w środkowej części starogracjalnych nizin położonych w dorzeczu Wisły zaliczonych do podprowincji Nizin Środkowopolskich. Obszar ten leży na styku czterech z sześciu mezoregrionów makroregionu Wzniesień Południowomazowieckich: Wzniesień Łódzkich, Wysoczyzny Rawskiej, Doliny Białobrzeskiej i Równiny Piotrkowskiej.
Rzeźba terenu powiatu tomaszowskiego ma złożony rodowód. W obecnym krajobrazie dominują równiny morenowe, mniejszy udział mają wzgórza moren czołowych, kemy i ozy, pola sandrowe i pradoliny. Powierzchnia terenu powiatu obniża się w kierunku wschodnim od ok. 215 m n.p.m w okolicach Będkowa i Rokicin do ok. 160 m n.p.m. W rejonie Rzeczycy. W części południowej teren wznosi się na wysokość ok 210 m n.p.m. Najważniejszym elementem rzeźby terenu jest dolina rzeki Pilicy, Wolbórki i Czarnej.
Klimat powiatu Tomaszowskiego ma charakter przejściowy z wpływami klimatu oceanicznego zimą i kontynentalnego latem przy czym długotrwałe i silne mrozy występują sporadycznie. Nizinny charakter obszaru umożliwia swobodny przepływ mas powietrza z wyraźną przewagą przepływów w układzie równoleżnikowym. Okres wegetacyjny jest dość długi i trwa około 210 dni. Roczna suma opadów atmosferycznych wynosi około 550 mm. W okresie wegetacyjnym opady są z reguły mniejsze od parowania, co prowadzi do suszy gruntowej. Okres grzewczy trwa z reguły od początku października do ostatniej dekady kwietnia.
Napisz komentarz
Komentarze