We wrześniu 1927 roku ks. bp. W. Tymieniecki poświęcił boisko miejskie, które mieściło się przy ulicy Cichej w Tomaszowie Mazowieckim. Obiekt był bardzo mały. Płyta boiska spełniała najmniejsze dopuszczalne wymiary. Oprócz tego w skład obiektu wchodziła blisko 200 metrowa bieżnia oraz mała trybuna, na której zdecydowaną większość stanowiły miejsca stojące. Obiektem zarządzała Miejska Komenda Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego, która pobierała od klubu za korzystanie z boiska jednorazową opłatę w wysokości 5 złotych (na obecne w przybliżeniu ok 30 złotych).
W 1928 roku instruktorem piłki nożnej został Julian Rychter, natomiast rok później Lechia przeszła pod opiekę Organizacji Młodzieżowej „TUR”. Zarząd zakupił wtedy zawodnikom stroje sportowe i buty piłkarskie oraz pokrywał koszty transportu na mecze wyjazdowe i zapewniał posiłek regeneracyjny. Lechiści od tego momentu podróżowali na mecze wyjazdowe samochodem ciężarowym. Warto wspomnieć, że RKS Lechia oraz RKS OM TUR były stowarzyszeniami sportowo pluralistycznymi, których statuty w żaden sposób nie stawiały żadnych barier narodowościowych i wyznaniowych.
Na terenie Tomaszowa Mazowieckiego w tamtym okresie oprócz Lechii funkcjonowały również inne kluby sportowe takie jak m.in.: RKS Młot, TGS Sokół, Tomaszowianka, Victoria, HKS Czuwaj, TFJS (przekształcony później w Pilicę). Zgłaszając drużynę do rejestru Polskiego Związku Piłki Nożnej klub musiał uiścić wpisowe w wysokości 13 złotych (na obecne ok. 80 złotych), a roczna składka wynosiła 25 złotych (obecne ok 150 złotych). W 1931 roku Lechia zdobyła mistrzostwo klasy B podokręgu.
W meczu o wejście do klasy A tomaszowianie przegrali w Łodzi z Widzewską Manufakturą 0:3 i pozostali w klasie B. W tym samym roku zalegalizowano herb klubu, którego twórcą był Henryk Kamiński. Emblemat używany jest do dzisiaj. W sierpniu 1932 roku miał miejsce jeden z najczarniejszych okresów w historii klubu. Lechia nagle traci dwóch czołowych piłkarzy Alfonsa Drajlinga i Stanisława Giełzaka. Obaj podczas ćwiczeń wojskowych na poligonie nieświadomie pili zatrutą wodę z wiejskiej studni i zmarli.
Na początku 1933 roku redakcja gazety: „Ilustrowana Republika” przeprowadziła badania dotyczące popularności drużyn piłkarskich Łódzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Badanie polegało na zestawieniu średniej liczby widzów przychodzącej na mecze danego klubu. Zwyciężył klub Makabi Łódź, na którego meczach pojawiało się średnio 5 tysięcy widzów, drugie miejsce zajęli Turyści Łódź, trzecie ŁKS, a czwarte Widzew. Na piątym sklasyfikowano Lechię, na którą przychodziło średnio 1560 widzów. To znakomity wynik biorąc pod uwagę piąte miejsce w województwie i pierwsze z drużyn z poza Łodzi.
Napisz komentarz
Komentarze