Intensywność promieniowania słonecznego zależy m.in. od pory dnia oraz szerokości geograficznej; w Polsce najsilniejsze promieniowanie jest między godz. 10.00 a 14.00. Pierwsze oznaki oparzenia słonecznego pojawiają się zazwyczaj po kilku godzinach od ekspozycji na promieniowanie UV, pełne objawy występują natomiast po 24 godzinach. Najpowszechniejsze są poparzenia I stopnia – skóra jest czerwona, tkliwa, nadmiernie ocieplona. Rumieniowi skóry towarzyszy świąd, pieczenie i bolesność. Po kilku dniach w oparzonym miejscu dochodzi do płatowego złuszczania naskórka.
Rzadziej dochodzi do poparzeń II stopnia, w których poza zaczerwienieniem skóry pojawiają się pęcherze wypełnione płynem surowiczym, obrzęk oraz częściowa martwica naskórka. II stopień oparzeń obejmuje naskórek oraz warstwę skóry właściwej, goi się od 2 do 6 tygodni i zazwyczaj nie pozostawia blizn. W przypadku poparzeń II stopnia należy stosować preparaty zapobiegające infekcjom bakteryjnym – płyn surowiczy jest bowiem bogaty w białko i stanowi pożywkę dla bakterii. Jeżeli poparzenie jest silne – objawia się widoczną opuchlizną, gorączką i obfitym wyciekiem płynu z pęcherzy – należy skontaktować się z lekarzem.
Objawy oparzeń słonecznych są zazwyczaj przemijające, jednak niosą ze sobą negatywne skutki dla skóry. Częsta i długa ekspozycja skóry na promieniowanie UV prowadzi do jej przedwczesnego starzenia i może być przyczyną nowotworów skóry. Osoby, które przeszły silne oparzenia słoneczne są w przyszłości bardziej narażone na wystąpienie nowotworu skóry.
Pięciokrotne mocne poparzenie skóry w niedługich odstępach czasu aż dwukrotnie zwiększa ryzyko wystąpienia czerniaka.
„British Journal of Dermatology”
Przebywając na słońcu należy pamiętać o zabezpieczeniu skóry przed szkodliwym działaniem promieni UV. Preparaty zapewniające skuteczną ochronę przeciwsłoneczną są szeroko dostępne w aptekach i sklepach. Kremy z filtrem UV powinny być stosowane nie tylko przed opalaniem, ale w każdym przypadku wystawiania skóry na działanie silnego promieniowania słonecznego. Krem do opalania należy nałożyć na skórę co najmniej 30 minut przed ekspozycją na słońce.
Należy pamiętać, że skóra dzieci i niemowląt jest szczególnie wrażliwa na działanie promieniowania UV. Przebywanie na słońcu powinny ograniczyć osoby starsze, osoby o jasnej karnacji a także przyjmujące leki zwiększające wrażliwość na promieniowanie UV.
Po zauważaniu objawów oparzenia, warto podjąć działania, które zmniejszą dolegliwości i zabezpieczą uszkodzoną skórę przed infekcjami. Warto wziąć chłodny prysznic i delikatnie umyć podrażnioną skórę. Najskuteczniejszym rozwiązaniem jest stosowanie preparatów zawierających alantoinę oraz D-panthenol. Obie substancje lecznicze mają właściwości łagodzące oraz przeciwzapalne, alantoina dodatkowo przyspiesza regenerację naskórka.
Alternatywą dla kremów i maści są domowe sposoby na oparzenia słoneczne. Kefir, zsiadłe mleko czy jogurt naturalny skutecznie zregenerują zniszczony naskórek dzięki zawartości białka i witamin A, D i E. Na oparzenia nie należy jednak używać słodkiej maślanki czy jogurtów owocowych, ponieważ zawarty w nich cukier może zaostrzyć stan zapalny skóry.
Uczucie pieczenie towarzyszące oparzeniom złagodzi ziemniaczane puree lub zmieszana z wodą mąka ziemniaczana, natomiast surowe białko kurzego jaja, dzięki zawartym w nim enzymom, zahamuje stan zapalny. Na poparzonej skórze twarzy sprawdzi się sok ze świeżego ogórka, aloesu lub wyciąg z zielonej herbaty.
Napisz komentarz
Komentarze