Zamek powstał prawdopodobnie na przełomie XV i XVI w. Źródła nie podają jasno, kto był inicjatorem jego budowy. Starsze poglądy wskazują na wojewodę łęczyckiego Mikołaja Sokołowskiego herbu Pomian, lecz istnienie takiego urzędnika jest niepotwierdzone i wysoce wątpliwe. Zatem budowę należy łączyć z jednym ze stolników brzeskich: Mikołajem Sokołowskim (1496–1502) lub Wojciechem Sokołowskim (1502–1529). W końcu XVI w. zamek należał do Andrzeja Batorego, a następnie do jego córki Zofii Batorówny (1629–28.03.1685) i Jerzego Rakoczego II (1621–1660).
Warto zauważyć, że Andrzej Batory (1597–1635) to syn Stefana (1564–1635) i Zofii Katarzyny Kostczanki[2] (1550–1639). W połowie XVII w. przebudowy warowni dokonał Jan Szymon Szczawiński, kasztelan i wojewoda brzesko-kujawski. Pokryto wtedy ściany tynkami, co znacząco zatarło surowość i późnogotyckie charakter zamku nawodnego. W późniejszych czasach nie prowadzono już istotnych prac budowlanych. Pożar w 1731 r. przyspieszył destrukcję obiektu. W połowie XIX w. pełnił funkcje gospodarcze. Obecnie zamek znajduje się w stanie ruiny.
Napisz komentarz
Komentarze