OBLICZA ZDRADY cz. VI

Urodził się 11.03.1914 r. w Łodzi jako syn Józefa, motorniczego i Antoniny z.d. Ankudowicz. Po ukończeniu szkoły podstawowej i gimnazjum w Łodzi dostał w 1937 r. powołanie do wojska i służył w 37 PP w Kutnie, skąd został zwolniony w stopniu podchorążego sierżanta. W 1938 r. podjął pracę na poczcie w Łodzi. Zmobilizowany w 1939r. wziął udział w kampanii wrześniowej i 14 września podczas bitwy nad Bzurą trafił do niemieckiej niewoli. Został wysłany do obozu jenieckiego w Bremie, skąd 16.04.1942 r. wraz z trzema kolegami zbiegł i pociągiem dotarł do Łodzi, a stąd już pieszo nielegalnie przedostał się do Generalnej Guberni.

Po przekroczeniu granicy w Srocku od razu nawiązał kontakt z ZWZ i w 1943 roku został mianowany dowódcą rejonu III AK Ujazd pod pseudonimem "Dreszcz" i zamieszkał w Budziszewicach u pani Pietruszki pod zmienionym nazwiskiem Bednarz Zdzisław.

Na podstawie zeznań Kaczmarczyka na tomaszowskim gestapo, zatrzymano starszego agronoma rejonu tomaszowskiego Mieczysława Michalaka, członka AK odgrywającego znaczącą rolę w obwodzie tomaszowskim, byłego oficera WP w stopniu porucznika, który nie dopełnił obowiązku zarejestrowania się jako były polski oficer. Za to został przez gestapo postawiony przed sądem wojennym i skazany na pobyt w obozie koncentracyjnym.

Kaczmarczyk po podpisaniu deklaracji współpracy i zarejestrowaniu pod kryptonimem "Stefan Jagoda" został zwolniony z Zapiecka 23.06.1944 r. Jeszcze dwukrotnie, do końca lipca, spotykał się z funkcjonariuszami tomaszowskiego Gestapo, udzielając obszernych informacji o działalności AK w obwodzie Tomaszów. Dalsze jego losy pozostają nieznane.

Zdjęcia Bundesarchiv.