[reklama2]
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku w Tomaszowie podejmowano wiele inicjatyw mających na celu powołanie do życia stowarzyszeń o charakterze sportowym. Niewiele z nich dotrwało do 1 września 1939 roku. Tendencja ta przybierała na sile po roku 1925. Zaczynają powstawać kluby fabryczne, które prócz m.in. noszenia nazwy firmy, służą celom marketingowym
Za początek istnienia Klubu Sportowego Pilica przyjąć należy dzień 1 lipca 1930 roku ( a więc całkiem niedawno obchodziliśmy 83 rocznicę jego powstania). Wtedy to doszło do rejestracji „Klubu Sportowego Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu”. W niecały rok później, 1 czerwca 1931, odbyło się pierwsze Walne Zebranie członków, podczas którego prezesem klubu został Józef Kacper Karliński.
O ile w roku powstania klubu zapisało się do niego 227 osób (3,8 % ogółu pracujących kobiet i 7,9 % mężczyzn), to w końcówce 1938 roku były to już 453 osoby (201 kobiet i 252 mężczyzn).
Statut, bez którego klub nie mógłby funkcjonować, zatwierdzono 22 grudnia 1933 roku. Źródłem utrzymania stało się stałe subsydium Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu, wynoszące około 2.000 złotych na rok. Początkowo klub korzystał ze stadionu przy ulicy Cichej, następnie za boisko służyła część terenu fabrycznego przy ulicy Żelaznej. Wyposażony był on w słupy do zawieszania siatki, tablicę z koszem oraz skocznię w dal. Boisko to było miejscem gdzie ćwiczyły trzy zespoły koszykówki, sześć siatkówki, zespoły gimnastyczne oraz sekcje rzutów i biegów. Wśród użytkowanych obiektów wymienić można jeszcze boisko w Spale oraz sale kinowe czy straży pożarnej dla sekcji bokserskiej.
W roku 1936 podjęto pierwsze inwestycje dla klubu, związane z 25-leciem TFSJ. Przy ulicy Żelaznej zaczął powstawać stadion, który zyskał kryte drewniane trybuny na 800 osób, trawiastą płytę do piłki nożnej, żużlową bieżnię, skocznię i rzutnię oraz między innymi dwie szatnie, łaźnię czy też obiekty administracyjno-gospodarcze. Jego otwarcie odbyło się 21 maja 1936 roku i było powiązane z inauguracją obchodów ćwierćwiecza istnienia TFSJ. Oprócz stadionu powstała przystań kajakarska nad Pilicą, która otwarto 31 maja 1936 roku. Szybko stała się ona oazą dla sportu, ale i dla życia towarzyskiego i rozrywki.
Prócz sportu, klub miał zajmować się ogólnym rozwojem człowieka. Temu miała służyć inicjatywa utworzenia Wydziału Kulturalno-Oświatowego. Miał on posiadać sekcje higieny, artystyczno-rozrywkową oraz miłośników fotografii. Zarzucono jednak ten projekt, gdyż jak motywował to dyrektor Hertz, celem działalności klubu jest sport.
Zakupy sprzętu sportowego pochłonęły w latach 1930-1938 11.213 złotych. W budżecie na 1939 rok planowano m.in. remont boiska czy szkolenie instruktorów. Wszystko jednak pokrzyżował wybuch II Wojny Światowej. Niemcy zniszczyli przystań kajakową a stadion zrujnowano. Ponadto wielu z członków klubu zostało zamordowanych przez hitlerowców.
Wojna nie spowodowała zakończenia działalności KS Pilica. Ci, którzy przeżyli wojnę, już w marcu 1945 roku, już w innej rzeczywistości poczęli myśleć nad odbudową tego, co zniszczył okupant. To jednak już historia na osobny tekst…
Napisz komentarz
Komentarze