Pomoc humanitarna mieszkańcom prowincji, od początku stacjonowania naszych wojsk w Ghazni stanowi istotny element działań wojsk ISAF. Miejscowa ludność postrzegała naszą obecność poprzez pryzmat poprawy bezpieczeństwa, bądź też przez formy pomocy mieszkańcom najbiedniejszych wiosek, domów dziecka, szkół.
Był to ważny komunikat wysyłany do lokalnej społeczności pokazujący intencje działania sił koalicji. Do dziś, za naszym pośrednictwem, do najuboższych rodzin afgańskich trafiło ponad 90 ton darów ofiarowanych w odruchu polskich serc.
Przekazaliśmy ok. 15 tysięcy książek do nauki języka angielskiego, 20 tysięcy koców, 20 ton ubrań, 12 tysięcy par butów, 5 ton środków czystości, ok. 5 ton artykułów szkolnych i ok. 12 ton zabawek.
Najbardziej spektakularne akcje pomocowe z udziałem zespołów wsparcia CIMIC realizowane były w latach 2010 - 2013. W tym okresie zorganizowano ponad 180 operacji, podczas których nasi żołnierze wspólnie z wojskiem lub policją afgańską wydawali przekazane z Polski dary w afgańskich wioskach, szkołach, szpitalach.
Źródłami pomocy humanitarnej przekazanej do Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie są m.in.: Stowarzyszenie „Szkoły dla Pokoju” (przysyła w każdej zmianie książki do nauki języka angielskiego, ubrania, buty, pomoce szkolne, środki czystości i koce), Fundacja Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” (systematyczne, 2 razy w ciągu zmiany przysyła ubrania, buty, zabawki, artykuły szkolne).
W latach 2010-2011otrzymywaliśmy również wsparcie od Caritas Ordynariatu Polowego WP oraz od Fundacji Ojca Werenfrieda.
Nadsyłana z Polski pomoc humanitarna jest przyjmowana z ogromną radością, oraz jest doceniana przez lokalną społeczność. Miała ona ogromny wpływ na zjednanie przychylności mieszkańców. Wydawanie pomocy było poprzedzane spotkaniami ze starszyzną wiosek, podczas których mieszkańcy przedstawiali swoje najważniejsze problemy i potrzeby.
Akcje pomocowe organizowano w taki sposób, aby przy okazji podnosić autorytet rodzącej się władzy oraz funkcjonariuszy Afgańskich Sił Bezpieczeństwa. To oni najczęściej przekazywali dary potrzebującym. Żołnierze polscy zapewniali bezpieczeństwo i nadzorowali wydawanie darów.
Istotne znaczenie miała współpraca przedstawicieli CIMIC z dyrektorami departamentów, zwłaszcza edukacji, spraw społecznych oraz plemion i granic, którzy podpowiadali nam gdzie pomoc jest najbardziej potrzebna.
Wiele razy pluszowe zabawki łagodziły ból rannych dzieci afgańskich, którym udzielano pomocy w naszym szpitalu polowym. Wielokrotnie zakładaliśmy w zimie skarpety i buty na bose nogi widząc radość dzieci i łzy wdzięczności ich rodziców.
Darami łagodziliśmy skutki klęsk żywiołowych lub działalności rebeliantów, którzy niszczyli mieszkańcom wiosek cały dobytek. Dziś w Ghazni każdy czterolatek wie co to znaczy CIMIC. Ludzie ze smutkiem przyjmują informację, że nasza obecność w Afganistanie dobiega końca.
Kończy się nasza działalność humanitarna, ale na lata 2013-2014 decyzją ministra Obrony Narodowej, planowane jest przekazanie afgańskim organizacjom humanitarnym oraz instytucjom rządowym kilkuset ton pozostającego w dyspozycji PKW mienia. Będą to; sprzęt kwaterunkowy, ręczniki, ciepła bielizna itp. Proces przekazywania sprzętu i odzieży rozpocznie się w pierwszych dniach lipca a zakończy w trakcie XIV zmiany. Funkcjonuje już komisja, opracowany został harmonogram, oraz określono organizacje i instytucje, za pośrednictwem których przekazane środki trafią do najbardziej potrzebujących.
W związku z planowanym na 2014 r. zakończeniem misji PKW Afganistan, odpowiedzialność za działalność humanitarną przejmą organizacje międzynarodowe oraz lokalne organizacje pozarządowe. Dyrektorów departamentów z Prowincji Ghazni nauczyliśmy jak pozyskiwać pomoc od organizacji pozarządowych. Jesteśmy pewni, że dadzą sobie radę, a my będziemy trzymać za nich kciuki.
Tekst: płk rez. Krzysztof GRYGIEL,
Napisz komentarz
Komentarze