Polubiłem las i tak już zostało

Dlaczego zdecydowali się państwo otworzyć właśnie w Tomaszowie kierunek Leśnictwo?

Ciekawe pytanie. Inicjatywa utworzenia Instytutu Leśnego w Filii Uniwersytetu Łódzkiego w Tomaszowie powstała we władzach uczelni w 2008 r. Czy w Filii, czy w Łodzi, tego nie wiem i nie dociekałem.

Z inicjatywą tą zostałem zapoznany jesienią ubiegłego roku, i – po dogłębnym zastanowieniu – włączyłem się w realizację wizji utworzenia Instytutu Leśnego z docelową jego siedzibą w Spale – w obiekcie po dawnej 1000-latce, którą UŁ nabył od Gminy Inowłódz. Efektem podjętych zabiegów jest uchwała Senatu UŁ z 20 kwietnia br. o utworzeniu Instytutu Nauk Leśnych w Filii UŁ w Tomaszowie Maz. z dniem 1 września 2009 r.

Co może zachęcić absolwentów liceów do rozpoczęcia studiów na tym kierunku?

Studiować leśnictwo naprawdę warto. Studia leśne są ciekawe i urozmaicone, bowiem student tego kierunku ma szansę poznać wiele dziedzin wiedzy, które – poza przedmiotami ściśle związanymi z leśnictwem, tj.: hodowlą lasu, jego ochroną i użytkowaniem oraz łowiectwem – są bardzo przydatne w życiu, a mianowicie: ekonomika, zarządzanie, maszynoznawstwo, hydrologia, gleboznawstwo, budownictwo, ergonomia i ochrona pracy, informatyka, ekologia i inne oraz przedmioty ogólne – matematyka, fizyka, chemia, etyka lub filozofia, języki obce. Poza wykładami i ćwiczeniami w pracowniach tematycznych, student ma możliwość bezpośredniego kontaktu z przyrodą w środowisku leśnym podczas licznych zajęć praktycznych w ramach ćwiczeń.

Czy mógłby pan przybliżyć tok studiów? Czego student się nauczy? Czy będzie dużo teorii, a może więcej tak lubianej przez wszystkich praktyki?

Pierwszy rok studiów obejmuje przedmioty ogólne: matematykę, fizykę, chemię, statystykę, oraz przedmioty „wprowadzające” w leśnictwo: propedeutykę leśnictwa, meteorologię i klimatologię, fitosocjologię, zoologię, gospodarkę łowiecką, ekologię, naukę o surowcu drzewnym – po jednym semestrze oraz przez dwa semestry botanikę leśną, język obcy i WF.

W drugim roku studiów pojawią się nowe zagadnienia: dendrometria (pomiar drzew i drzewostanów), typologia leśna, hodowla lasu, entomologia (nauka o owadach) oraz hodowla lasu, nasiennictwo i fitopatologia, maszynoznawstwo oraz z pierwszego roku nadal język obcy i WF.

Od piątego semestru będziemy mieli do czynienia z nowymi przedmiotami zawodowymi: urządzaniem lasu, jego ochroną i ochroną przyrody, inżynierią leśną, informatyką oraz prawem i administracją oraz edukacją przyrodniczo-leśną.

Czy planują państwo w jakiś sposób poszerzyć ofertę tego kierunku w najbliższych latach? Może pojawią się jakieś specjalizacje?

O tym jeszcze nie przesądzono, ale wydaje się, że należy brać poważnie pod uwagę specjalizację w następujących kierunkach – zgodnych z obecnymi trendami w leśnictwie światowym i oczekiwaniami społecznymi, a mianowicie: naturalne i półnaturalne sposoby hodowli lasu, sposoby podniesienia produkcyjności lasów niepaństwowych, metody zarządzania rozdrobnionymi lasami prywatnymi. W każdym przypadku ze zwróceniem uwagi na obszary Natura 2000 oraz szeroko rozumianej ekologizacji leśnictwa z wykorzystaniem technik i metod informatycznych oraz mechanizacji prac leśnych.

Kim stanie się absolwent Leśnictwa? Jak będzie wyglądała jego dalsza kariera zawodowa?

Po ukończeniu studiów inżynierskich (7 semestrów) można podjąć dalsze studia magisterskie na kierunku leśnictwo, które w Filii są przewidywane lub ewentualnie zmienić kierunek – bowiem obecnie są studia dwustopniowe – lub podjąć pracę zawodową.

Absolwenci leśnictwa znajdują – poza Lasami Państwowymi – również pracę w bardzo wielu dziedzinach poza leśnictwem i się w niej sprawdzają, są to: administracja różnych szczebli, w tym parki narodowe, parki krajobrazowe, wojsko, policja, przedsiębiorcy a ostatnio coraz częściej są właścicielami zakładów usług leśnych współpracujących z nadleśnictwami, bowiem sektor usług leśnych w ostatnich latach silnie się rozwija.

A jak wygląda pańska przygoda z leśnictwem?

Z leśnictwem spotkałem się mając 12 lat na wakacjach w leśniczówce Młynki w 1956 r. (już nieistniejącej) na terenie dawnego nadleśnictwa Lubień, obecnie Piotrków, gdzie mój starszy kuzyn był leśniczym. Polubiłem las i tak już zostało.

Mam ponad 40-letnie doświadczenie zawodowe w różnych dziedzinach leśnictwa, bowiem od 1.07.1963 r. (po ukończeniu technikum leśnego) dotychczas pracuję w leśnictwie na różnych stanowiskach pracy, w tym: przy pomiarach lasów, w tworzeniu planów gospodarczych dla dużych obszarów leśnych, w administracji leśnej w lasach państwowych i komunalnych oraz w lasach prywatnych. Ostatnie 10 lat pracuję w dyrekcji lasów w Łodzi.

W swojej karierze zawodowej przez wiele lat studiowałem zaocznie w SGGW w Warszawie uzyskując kolejno tytuły inżyniera w 1980 r., magistra w 1989 r. i doktora nauk leśnych w 1998 r. Ludzi z tytułami naukowymi doktora w leśnictwie pracuje stosunkowo niewielu i prawdopodobnie dlatego z UŁ otrzymałem propozycję udziału w realizacji tego przedsięwzięcia.

Całe moje życie dorosłe jest związane z leśnictwem i uważam, że jest to dziedzina gospodarki, w której warto było pracować i doskonalić własne umiejętności godząc pracę zawodową z podnoszeniem własnych kwalifikacji. Mam rodzinę, dwoje dorosłych dzieci, syna leśnika i córkę matematyka. Żona również miała kontakt zawodowy z leśnictwem, w którym przepracowała kilka lat.

Panie doktorze, może pan teraz w kilku słowach zachęcić młodych ludzi do wybrania leśnictwa jako dalszej ścieżki życiowej.

Wybór kierunku studiów jest dla każdego człowieka sprawą dość trudną, bowiem nigdy do końca nie wiadomo, jak się losy potoczą.

Leśnictwo – poza całym urokiem i związanymi z tym doznaniami wynikającymi z bezpośredniego, na co dzień, kontaktu z przyrodą i zamieszkiwaniem w leśniczówce – w kniei lub gdzieś pod lasem, najczęściej wiąże się – będąc w służbie leśnej – do codziennego noszenia munduru leśnika, co dla mnie jest zaszczytem. Dla wielu jest szansą na bliższe poznanie łowiectwa i zajmowania się gospodarowaniem zwierzyną leśną, jej hodowlą i pozyskiwaniem.

Warto ponadto wspomnieć, że leśnik częściej niż kto inny ma okazję doznawać wrażeń estetycznych z bezpośredniego kontaktu z przyrodą – florą i fauną – oraz przyrodą nieożywioną w różnych obszarach objętych ochroną, bo większość obszarów chronionych w Polsce znajduje się w obszarach leśnych na terenia całego kraju.

Dziękuję za rozmowę.