Koniec karnawału

Tradycje popielcowe w swoim "Opisie obyczajów" opisywał ks. Jędrzej Kitowicz, rzeczycki proboszcz:
"W ten dzień w kościołach dawano ludowi opielec, to jest przyklękającym przed wielkim ołtarzem lub przed innym pobocznym po odprawionej mszy świętej ksiądz posypował głowy popiołem z palmy w Kwietną Niedzielę święconej (nie z trupich kości, jak rozumie prostactwo) upalonym, przypominając ludowi tym sposobem, że kiedyś w proch się obróci, zatem żeby się do marności światowych, a tym bardziej do rozpusty nie przywiązywał, ale owszem za zbytki i swawole mięsopustne miał się przy poście świętym do pokuty. Na ten popielec zjeżdżali się i schodzili do kościołów wszyscy katolickiego wyznania, panowie nawet najwięksi nigdy go nie opuszczali. Ale że nie wszyscy byli sposobni w Stępną Środę do przyjęcia tego obrządku, przeto dawano go drugi raz po kościołach, mianowicie po wsiach, w pierwszą niedzielę postu.".

Zwyczaj posypywania głów popiołem pozostał w tradycji Kościoła do dziś. Jako znak pokuty pojawiła się w VIII wieku. W Środę Popielcową obowiązuje post ścisły podobnie jak w Wielki Piątek. Należy ograniczyć posiłki do trzech, w tym tylko jeden może być pełny. Wierni są zobowiązani do bezwzględnego powstrzymania się od posiłków mięsnych.