Renowacji została poddana pochodząca z 1860r. wolnostojąca kapliczka usytuowana w centrum wsi Chorzęcin. Kapliczka jest wykonana z cegły i umieszczona na cokole. Trzon kapliczki ma kształt trzech kubicznych form. W dolnej części frontu znajduje się wnęka, a w niszach wizerunki świętych. Najwyższa kondygnacja ma formę latarni. Kapliczka zwieńczona jest cementowym daszkiem, na którym umieszczony jest ażurowy, metalowy krzyż.
Zgodnie ze stanowiskiem Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków kapliczka wymagała pilnego podjęcia prac konserwatorskich i restauratorskich. Cegły, z których została wykonana, posiadały liczne ubytki i odspojenia. Powierzchnię kapliczki porastały glony i porosty. Metalowy krzyż był skorodowany, drewniane okno pokryte wieloma warstwami starej farby olejnej, a tynk w niszach osłabiony.
W celu zachowania świetności kapliczki i zapobiegania jej dalszej dewastacji wykonano szereg prac konserwatorskich, a przede wszystkim: dezynfekcję, usunięcie glonów i porostów z powierzchni, usunięcie cementowych spoin, oczyszczenie cegły z zabrudzeń powierzchniowych, uzupełnienie ubytków w cegłach, wzmocnienie zwietrzałych cegieł, wykonanie spoin z zachowaniem ich pierwotnego kształtu, usunięcie korozji z metalowego krzyża i pomalowanie go farbą antykorozyjną, konserwację ramy okiennej.
Renowacja kapliczki stanowi inicjatywę długo wyczekiwaną przez mieszkańców Chorzęcina. Kapliczki przydrożne są nierozerwalnie związane z krajobrazem wsi mazowieckiej. Są symbolem kultu religijnego, stanowią miejsce spotkań i modlitwy podczas obrzędów religijnych i nabożeństw. Kapliczka jest objęta ochroną konserwatorską, w związku z czym należy szczególnie dbać o jej stan techniczny.
Prace konserwatorskie zostały wykonane przez konserwatora dzieł sztuki Pana Jacka Stepaniaka z Łodzi.
Napisz komentarz
Komentarze