- Kostka, która została ułozona nie stanowi chodnika. nie jest to chodnik i nigdy nim nie będzie. Mamy tu utwardzone pobocze. W tej chwili wygląda to być może dziwnie. Powodem jest fakt, że poziom obecnej drogi jest sporo niższy, niż ta która jest budowana. Przerwy spowodowane są tym, że drzewa wzdłuż tej drogi są uznane za pomniki przyrody. O zgodę na ich wycięcie występowaliśmy w 2017 roku. Do tej pory nie udalo się jej uzyskać. Ponieważ nie możemy ich wyciąć, wokół nich na równi z kostką zostanie wysypany tłuczeń - wyjaśnia naczelnik Zarządu Dróg Powiatowych, Beata Zysiak.
Pomnik przyrody – prawnie chroniony obszar lub obiekt przyrody żywej lub nieożywionej, ustanowiony w celu zachowania zjawisk przyrodniczych oraz elementów przyrody cechujących się szczególną wartością naukową, kulturową, krajobrazową i historyczno-pamiątkową.
Termin został wprowadzony przez niemieckiego przyrodnika i podróżnika Aleksandra von Humboldta na przełomie XVIII i XIX w. Pojęcie to rozwinął i wprowadził w życie niemiecki botanik i paleobotanik Hugo Wilhelm Conwentz, który na początku XX w. prowadził inwentaryzację głazów narzutowych na Pomorzu Gdańskim, a także sporządził spis starych drzew rosnących ówcześnie w Polsce. Pod pojęciem pomnika przyrody proponował objąć ochroną także rzadkie gatunki roślin i zwierząt. Hugo Conwentz wprowadził także urząd konserwatora przyrody.
Pomnik przyrody jako jedna z 10 kategorii obszarów chronionych został zaproponowany po raz pierwszy w raporcie przygotowanym przez Komisję Parków Narodowych i Obszarów Chronionych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) w 1978 r. W styczniu 1994 r. na XIX Zgromadzeniu Generalnym IUCN zatwierdzono 8 kategorii obszarów chronionych. Obszarem chronionym uznano „obszar lądu lub morza objęty ochrona prawną w celu utrzymania różnorodności biologicznej, a także związanych z nim zasobów naturalnych i kulturowych, zabezpieczony skutecznie przed zniszczeniem”. Pomnik przyrody otrzymał kategorię III po ścisłym rezerwacie przyrody (obszaru dzikiej przyrody) (I kategoria) i parku narodowym (II kategoria).
Aktem prawnym regulującym ochronę pomników przyrody w Polsce jest Ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. Kryteria uznania danego obszaru lub obiektu za pomnik przyrody zostały określone w drodze w drodze rozporządzenia Ministra Środowiska w dniu 17 grudnia 2017 r. Pomniki przyrody w Polsce ustanawiane są od 2009 r. przez radę gminy.Kryteria uznania danego obszaru lub obiektu za pomnik przyrody mogą mieć charakter jakościowy (wyróżnianie się wśród innych obiektów lub obszarów danymi cechami) oraz ilościowy (np. wielkość pierśnicy charakterystyczna dla danego gatunku drzewa).
Obiekty przyrody ożywionej (drzewa i krzewy) mogą wyróżniać się spośród innych okazów swojego gatunku takimi cechami jak m.in. obwód pnia, wysokość, szerokość korony, wiek, pokrój, występowanie w skupiskach, szpalerach lub alejach oraz unikalnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi, krajobrazowymi lub historycznymi.
Źródło: ekologia.pl
Napisz komentarz
Komentarze