Alkoholizm dotowany

Chyba najpoważniejszą kwotą (obok wynagrodzeń MKRPA) są wydatki ponoszone w związku z finansowaniem działalności stowarzyszeń abstynenckich. Pieniądze w teorii przeznaczane na profilaktykę, służą de facto utrzymaniu przy życiu organizacji pełniących przeważnie funkcje rozrywkowe dla kilku swoich członków.

W tym roku obsługa finansowa tych „towarzystw wzajemnej adoracji” pochłonie 142 tysiące złotych. Zważywszy zakres prowadzonej przez nie działalności jest to kwota gigantyczna i nieporównywalna z żadnym z okolicznych miast. Dzięki hojności miasta od kilku do kilkunastu byłych alkoholików ma swoje miejsce, gdzie codziennie można spotkać się i pograć w karty, tenisa stołowego albo organizować potańcówki. Lato i zima to sezon organizowania wycieczek, pikników i obozów, które z założenia powinny być terapeutyczne. Kiedyś takie może i były ale dzisiaj…

Co ciekawe w stowarzyszeniach przyjął się zwyczaj zatrudniania tzw. gospodarza. To osoba, która codziennie otwiera, zamyka i sprząta. Ona również finansowana jest z miejskiej dotacji, bo przecież byli alkoholicy nie mogą posprzątać po sobie sami i do tego za darmo.

Punkty konsultacyjne, za które również płaci miasto są fikcją. Jakiś czas temu pisaliśmy o tym, że w godzinach otwarcia są po prostu zamknięte. Jakakolwiek merytoryczna kontrola ich funkcjonowania jest w praktyce niemożliwa do wykonania. 

Organizacje te pozostają całkowicie bierne w zakresie pozyskiwania środków na swoją działalność. Właściwie jedynym źródłem, z którego czerpią życiodajny strumień gotówki, jest miejski „fundusz kapslowy”. Nic więc dziwnego, że starają się mieć swoich przedstawicieli w Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, którzy pilnują interesów zamkniętych i dzięki temu coraz mniej licznych „klanów”.

Nie wszędzie jest oczywiście tak samo. Są także przykłady prężnego i dynamicznego działania Stowarzyszeń Abstynenckich.

W Skierniewicach od lat działa „AMETYST”. Organizacja jest także dotowana z budżetu miasta. Jednak pieniądze te są tylko częścią środków finansowych, jakimi dysponuje.

– Ametyst to instytucja – twierdzą urzędnicy odpowiedzialni za politykę społeczną w Skierniewicach. – Dotacja dla Stowarzyszenia to 80 tysięcy rocznie ale przy poziomie działalności, jaką prowadzi, to naprawdę niewiele.

I jest to fakt, któremu trudno zaprzeczyć. Ametyst jest znany w całej Polsce, jako pozytywny przykład działalności organizacji pozarządowej. Zajmuje się nie tylko samopomocą alkoholików ale również prowadzi grupy dla narkomanów. Zajmuje się problemami przemocy w rodzinie. Prowadzony jest tu także bank żywności dla najuboższych. Jednak największy nacisk kładzie się tu na pracę z młodzieżą.

Na tym jednak nie kończy się aktywność Ametystu. Organizacja prowadzi również całodobowy hostel dla ofiar przemocy. To tutaj trafiają kobiety, matki, maltretowane w swoich domach. Często razem z dziećmi. Hostel zapewnia im nocleg i wsparcie psychologiczne.

W tym przypadku trudno nawet pokusić się o jakiekolwiek porównanie z Klubami Abstynenckimi funkcjonującymi u nas, gdzie drzwi często otwiera się o 17 i zamyka o 21.

Według informacji uzyskanych przez nas, skierniewickie Stowarzyszenie prowadzi aktywną politykę pozyskiwania środków na swoją działalność. Skutecznie aplikuje o pieniądze do ministerstwa zdrowia, różnego rodzaju fundacji a także łódzkiego urzędu marszałkowskiego.


„Opoka” z Opoczna od swych władz miejskich otrzymuje około 50 tysięcy. Pieniądz przeznaczone są na działalność profilaktyczną dotyczącą choroby alkoholowej oraz narkomanii.

Zdroworozsądkowe podejście do tematu reprezentują władze Piotrkowa Trybunalskiego. Jeszcze do niedawna z budżetu miasta finansowano funkcjonowanie 2 klubów abstynenckich. Dzisiaj na ten cel wydatkowanych jest tylko 30 tysięcy złotych. Pokrywane są koszty mediów (czynsz, energia, telefon) jednego Stowarzyszenia. Do tego dochodzą koszty prowadzenia dwóch świetlic środowiskowych, w tym jednej przyszkolnej (58 tysięcy złotych).

- Nie ma możliwości organizowania sobie jakichkolwiek wycieczek z publicznych pieniędzy – poinformowano nas w Urzędzie Miasta w Piotrkowie. – Jeśli członkowie Stowarzyszenia chcą sobie podróżować, to tylko ze składek członkowskich.

Zdziwienie urzędniczki budzi natomiast wysokość przeznaczanych na ten cel środków w Tomaszowie. – 140 tysięcy? Co pan opowiada? To bardzo wysoka kwota – mówi zaskoczona. – Nie jesteśmy od tego, by utrzymywać alkoholików. Tomaszów jest bardzo rozrzutny. Rozbawił mnie pan do łez.

Piotrków zamiast inwestycji w Stowarzyszenia prowadzące dla wielu osób enigmatyczną działalność inwestuje w edukację młodzieży, szkolenia pedagogów i nauczycieli. Uruchomiono także tzw. pomarańczową linię, gdzie odpowiednio przeszkoleni fachowcy służą pomocą osobom uzależnionym i ich rodzinom.

Piotrkowscy urzędnicy nie widzą też możliwości wykazywania nieprawdziwych danych w sprawozdaniach. – U nas nie ma żadnego fałszu. Wszystko podlega ścisłej kontroli i jest dokładnie sprawdzane na co wydaje się nasze pieniądze