W czasie spotkania zaprezentowana zostanie informacja o planowanych działaniach oraz przedstawione zostaną efekty prac wykonanych dzięki hojności osób, które wsparły ubiegłoroczną kwestę dedykowaną odnowieniu grobu Fryderyka Tripplina.
****
Friedrich Christian Ludwig Tripplin (ur. 18 stycznia 1774 w Weimarze, zm. 26 sierpnia 1840 w Tomaszowie Mazowieckim) – filolog klasyczny, profesor szkół średnich, bibliotekarz, oficer wojsk napoleońskich.
Urodził się w szlacheckiej rodzinie hugenockiej, która po zniesieniu edyktu nantejskiego (1685) opuściła tereny Francji (okolice Besançon) i osiedliła się w Saksonii. Był synem Friedricha Christiana Tripplina (1714-1780), sekretarza dworu weimarskiego, bibliotekarza, archiwisty, i Karoliny z Neubertów. Był kalwinem z przekonania. Poślubił arystokratkę szwedzką Fryderykę Juliannę Wilhelminę baronównę Horn (1787-1862). Pozostawił dwóch synów Teodora Teuttolda Stilichona (1812-1881), Ludwika Tasillona (1814-1864) i córkę Klotyldę Tusneldę (ur. 1819 w Kaliszu)
Nauki pobierał w rodzinnym Weimarze. W latach 1793–1796 odbył studia w Jenie na tamtejszym uniwersytecie. Otrzymał tytuł doktora filozofii. Był uczniem wybitnych uczonych i myślicieli Fichtego i Schillera. W okresie studiów zaprzyjaźnił się z Schillerem i Wolfgangiem Goethem. Zachowała się korespondencja Tripplina z Goethem.
Od 1797 był nauczycielem w pruskiej Szkole Kadetów w Kaliszu. Podczas wojen napoleońskich był powołany do armii pruskiej. Po bitwie pod Jeną wstąpił do wojsk napoleońskich w stopniu oficera. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego (1815) został zdemobilizowany. Pracował w Szkole Wojewódzkiej Kaliskiej, w której uczył greki i łaciny, a także wykonywał obowiązki bibliotekarza. Sporządził katalog zbiorów jezuickich, przekazanych szkole po kasacji zakonu. W 1827 przeniósł się do Szkoły Wojewódzkiej w Pińczowie. W 1831 był desygnowany na dyrektora tej szkoły. Po przejściu na emeryturę mieszkał krótko w Żdżarach (pow. rawski), a od kwietnia 1838 w Tomaszowie Mazowieckim. Tu zmarł na "puchlinę wodną".
Tripplin był członkiem Towarzystwa Warszawskiego (Królewskiego) Przyjaciół Nauk. Opublikował po łacinie szereg prac naukowych, m.in. Fasciculi annotationum in Aeneida specimen, dissertationem de Penatibus et Magnis Diis Virgilii exhibens, "Program szkoły wojewódzkiej kaliskiej" 4, 1820, s. 7–45.
De Lare Pergameno, qui et Lar Assaraci dicitur, "Program szkoły wojewódzkiej kaliskiej" 5, 1821, s. 9–48.
Napisz komentarz
Komentarze