przez-auta-szybe

Postanowiłem zająć się czymś pożytecznym i pogrzebałem troszkę w oświadczeniach majątkowych kandydatów na radnych, którzy te funkcje sprawują obecnie. Skupiłem się na osobach, które całe swoje życie związały ze sferą publiczną i bez polityki mogłyby pomrzeć z głodu.

- Coś nietęgo pan wygląda – mówię do jednego z moich z moich stałych klientów, o których wiem, że biorą udział w wyborach samorządowych. – Jakiś pan taki blady i mizerny, zapadnięty w sobie, jakby z pół roku do Egiptu nie wyjeżdżał. Jest pan chory, czy babeczki jakieś pana tak wymęczyły? - spróbowałem okazać współczucie.

Mam świadomość, że znowu ktoś mi zarzuci, że atakuję jedną z opcji politycznych, biorących udział w wyborach, ale doprawdy, trudno jest mi tego nie robić. Dlaczego? No właśnie…

Ciekawie się tu porobiło w Tym naszym Tomaszowie. Nie ma co, wybory za niecały miesiąc a na mnie wylewa się fala krytyki za to, że się w tym czasie mocniej uaktywniłem. No a kiedy mam się uaktywniać – ja się pytam? Na wiosnę? Wtedy będę pisał o pięknych tomaszowiankach, spacerujących po nowym Placu Kościuszki. Bo temat bardziej „wdzięczny” i można o nim mówić bez końca. Zgadzam się, że poświęciłem dwa kolejne teksty komitetowi WR a i wcześniej coś tam o tym pisałem ale cóż z tego, skoro sami mi do skrzynki własne ulotki przynieśli i w ten sposób poprosili mnie o komentarz. A dzisiaj o... PiS-sie... na początek w kontekście wyborów do Rady Powiatu Tomaszowskiego. Czy ktoś przejrzał ich listy? Ja to zrobiłem.

Sporo namieszałem w ostatnim czasie moimi felietonikami, w których opisuję tomaszowską rzeczywistość przedwyborczą, widzianą przez przyciemnione szyby mojej srebrnej audicy. Parę osób poczuło się dotkniętych a naczelny serwisu pogroził mi wskazującym palcem. Nie odpowiedziałem środkowym, bo jestem dobrze wychowany i lubię sobie postukać w klawiaturkę netbooka, czekając na telefon od klienta. Moi oponenci pytają: a czemu nie piszesz o Platformie Obywatelskiej, tylko o PiS i Wszyscy Razem ci się nie podobają. No to zrobię to właśnie teraz, chociaż PO nie będzie jedynym bohaterem moich literackich wynurzeń.

Nie dalej jak wczoraj pozwoliłem sobie napisać kilka zdań o banialukach, jakie kandydaci pewnego komitetu, wszyscy razem i być może każdy z osobna, wciskają wyborcom w temacie ratowania zdrowia mieszkańcom naszego powiatu. Obiecałem, że do tematu wyborczej broszury jeszcze powrócę, bo jest w niej kilka co najmniej rzeczy, które wymagają komentarza. Najciekawszą a może i najbardziej skandaliczną zostawię sobie na odrębnym felieton a tymczasem zajmę się drogami, bo przyznam, że pierwszy raz w swoim długim życiu spotkałem się z sytuacją, by ktoś chwalił się produkcją bubli.

- Panie Robercie czy Pan to słyszał? – zagadnęła mnie dzisiaj zaprzyjaźniona ekspedientka w osiedlowym sklepie spożywczym. - Starosta to ma onkologie i leczy nowotwory. Ludziom to się powodzi, nie to co nam, co nie wiemy jak wypłatę podzielić, by nam do kolejnej na jedzenie wystarczyło - wzruszyła ze smutkiem ramionami i odwróciła się obrażona, kiedy zacząłem się śmiać. Po chwili wróciła z zaplecza niosąc w ręku cieniutką książeczkę, - Jak Pan nie wierzy, to niech pan sam zobaczy – powiedziała kładąc broszurę na bufecie.

- Ludzie to wstydu normalnie nie mają – powiedział dzisiaj do mnie jeden z kolegów. Zabrzmiało to na tyle tajemniczo, że zacząłem z ciekawości rozglądać się wkoło. Nie zauważyłem jednak niczego, co można by uznać za wstydliwe albo nieprzyzwoite. Kolega widząc moją konsternację zaczął wyjaśniać, że nie chodziło mu o przykrótkie spódniczki licealistek ale o tomaszowskich polityków. Złapałem się za moją starą, siwą głowę. Znowu gadanie o polityce i wyborach, jakby innych tematów nie było.

- Panie Robercie, czy Pan to widział? - zapytał mnie jeden ze stałych klientów, wsiadając do mojej taksówki. Wzruszyłem jedynie ramionami, nie do końca wiedząc o co chodzi mojemu pasażerowi. - Pierwszy z kandydatów na Prezydenta na Placu Kościuszki się powiesił – stwierdził tonem, pełnym emocji, odpowiadając na moje wyraźne zdziwienie. - Co zrobił? - zapytałem.- Przecież kampania wyborcza się jeszcze nie rozpoczęła a ktoś już jej trudów nie wytrzymał? Szkoda człowieka, kimkolwiek by nie był – dodałem. Teraz skonfundowany poczuł się mój rozmówca. - Ależ nie o to chodzi – zawołał z szeroko otwartymi oczyma. - Baner tam wisi a nie człowiek – krzyknął, wskazując stosunkowo długim palcem na płachtę zawieszoną nad ulicą.

Wyczytałem niedawno, że banki żywności, wspierające osoby ubogie, mają problemy z uzyskaniem funduszy oraz produktów, które mogłyby dystrybuować wśród swoich podopiecznych.

No i stało się. Kandydowanie Marcina Witko na urząd prezydenta Tomaszowa Mazowieckiego jest jakby nie było faktem. Między innymi dlatego postanowiliśmy wczoraj w naszym Związku Zawodowym Taksówkarzy im. Roberta de Niro zacząć gromadzić pieniądze na zakup kosza kwiatów na inaugurację kolejnej kadencji pana prezydenta Rafała Zagozdona.

Ci, którzy mnie znają, wiedzą doskonale, jak bardzo daleki jestem od chwalenia działań obecnego Rządu. Dla mnie socjalizm, rozbudowana biurokracja i nadmierny fiskalizm, mający pokryć koszty armii urzędniczych darmozjadów, jest kategorycznie nie do przyjęcia. Jednak to, co mam okazję obserwować w związku z wyborem Donalda Tuska na przewodniczącego Rady Europy woła o komentarz i to chyba w ostrym i złośliwym tonie.

Stary już ze mnie człowiek, a wciąż nie mogę się nadziwić, w jak dziwnym miejscu na ziemi przychodzi mi żyć. Miałem niedawno okazję przysłuchiwać się kilkukrotnie dyskusjom dotyczącym zmian, jakie zachodzą w Tomaszowie. Mówi się ponoć, że gdzie dwóch Polaków tam bywają trzy opinie w każdym temacie. Nikt też tak jak my nie potrafi narzekać. Ostatnio narzeka się u nas na zieleń, która ponoć znika z miasta a ono samo staje się zabetonowanym.

Napisanie dzisiejszego felietonu zainspirowały komentarze kilku użytkowników portalu dotyczące celowości wydatkowania pieniędzy publicznych na opiekę nad bezdomnymi zwierzętami. Przyznam, że sam często zadaję pytania o sensowność niektórych wydatków budżetu miasta czy państwa, zwierzęcy problem jest jednak moim zdaniem szczególny.

Przyznam, że nic mnie tak nie śmieszy, jak dyskusje przedwyborcze i dywagacje na temat tego, kto powinien zostać prezydentem miasta. Większość osób, z którymi miałem okazję rozmawiać, chciałaby aby „najwyższy stołek” przy ulicy POW zmienił właściciela. Nikt jednak nie potrafi odpowiedzieć na pytanie: kto miałby Rafała Zagozdona zastąpić.

Dzisiejszy temat ma charakter nieco drażliwy, ponieważ dotyczy (przynajmniej teoretycznie) naszego codziennego bezpieczeństwa. Otóż, być może udało się Wam w natłoku codziennych informacji, zauważyć też taką, mówiącą o „kupowaniu” przez samorządy (oczywiście od Policji) tzw. dodatkowych patroli, które mają czuwać nad tym, by obywatelom nic złego się nie stało.