Charakterystyka boreliozy
Borelioza przenoszona jest jako bakteria przez około 15% kleszczy, które żyją na świecie. Dziś w Polsce spotkać można trzy rodzaje kleszczy - gatunki występują w różnym środowisku. Łączy je to, że muszą pożywiać się krwią zwierząt, a czasem również ludzi, aby móc nadal się rozwijać oraz rozmnażać. Z tego powodu bardzo istotne jest, aby nie tylko odpowiednio chronić się przed kleszczami, ale również właściwie postępować w razie, gdy kleszcz już zacznie żywić się ludzką krwią, albo gdy wystąpią pierwsze objawy.
Borelioza jest chorobą nadal niezbadaną, co przekłada się w dużym stopniu na różne zdania co do jej leczenia. Istotne jest to, że może ona występować jedynie w jednej formie, np. skórnej, albo przechodzić przez wszystkie fazy rozwoju, co wymaga ogólnoustrojowego leczenia antybiotykami.
Pierwsze objawy boreliozy
Najczęściej pierwszym objawem boreliozy jest rumień wędrujący. Jest to choroba skórna, która ma bardzo charakterystyczny wygląd - wewnątrz większego promienia znajduje się mniejsze, jaśniejsze miejsce ugryzienia. Rumień zazwyczaj pojawia się w pierwszych tygodniach po ugryzieniu, jednak jego występowanie obejmuje jedynie ok. 10-30% przypadków (lekarze nie są co do tego zgodni). Może on powiększać swoją średnicę, stąd też wzięła się jego nazwa.
Kolejnym objawem boreliozy jest często uogólniona jej postać - jako że zakażenie może przebiegać w formie ukrytej, to chorzy często kojarzą objawy z zupełnie innymi jednostkami chorobowymi. Sprawia to, że nawet lekarze podejmują niejednokrotnie błędne próby diagnozy. Borelioza może być uznawana za np. grypę, z uwagi na jej ogólne objawy, a także za stwardnienie rozsiane, zapalenie mięśnia sercowego czy zapalenie stawów.
Leczenie boreliozy
Lekarze nie są zgodni co do tego, w jaki sposób powinno przebiegać leczenie boreliozy. Na pewno podstawą jest diagnostyka - obecnie testy z ok. 70% poprawnością wyniku da się wykonywać około trzech tygodni po ugryzieniu kleszcza, ale to oznacza, że choroba zaczęła się rozwijać.
Pojawienie się rumienia wędrującego oznacza konieczność zastosowania antybiotykoterapii, która niejednokrotnie znacznie osłabia bakterię oraz sprawia, że choroba nie rozwija się w obrębie narządów. Niektórzy lekarze stosują antybiotykoterapię u większości chorych, którzy pojawią się z problemem kleszczowym, np. w celu usunięcia osobnika wbitego w skórę.
Ochrona przed boreliozą
Nie istnieje obecnie żadna stuprocentowo skuteczna szczepionka, która pozwoliłaby na ochronę przed boreliozą. Istotne jest, aby standardowo przeciwdziałać przede wszystkim ugryzieniom kleszczy. Oznacza to odpowiednią ochronę na terenach, gdzie kleszcze występują w naturalnym środowisku: łąkach, lasach, polach, ale również w miejskich parkach. Więcej kleszczy znajdzie się zwykle przy ścieżkach niż w głębi parku, jako że zwiększa to szanse kleszczy na znalezienie żywiciela. Należy stosować długą odzież - długie nogawki spodni oraz długi rękaw zapobiegają szybkiemu wbiciu kleszcza. Pomocne mogą być również dostępne w aptekach repelenty.
Napisz komentarz
Komentarze