SZCZENIAK
Decydując się na szczeniaka bierzemy na siebie obowiązek jego wychowania . W tym miejscu musimy pamiętać, że zanim zaczniemy szkolić i uczyć warto zapoznać się z fachową literaturą na ten temat, ponieważ możemy nieświadomie bardzo łatwo popełnić błędy, które mogą być opłakane w skutkach dla nas jak i dla naszego małego urwisa w jego dorosłym życiu. Błędy te mogą w przyszłości doprowadzić do niepożądanych, a nawet agresywnych zachowań u psa. Bardzo dobrym źródłem wszelkich porad są także weterynarze.
Nie musimy przy tym wydawać ogromnych kwot pieniężnych na zakup książek. Wszelkie niezbędne informacje znaleźć można oczywiście w Internecie. Sieć bogata jest w profesjonalne witryny oraz fora, na których swoimi doświadczeniami wymieniają się ich użytkownicy.
Musimy pamiętać, ze opieka nad szczeniakiem wymaga wiele czasu i zaangażowania. Musimy poświęcić więcej uwagi maluchowi niż psu dorosłemu. Szczenię potrzebuje urozmaiconych bodźców aby prawidłowo się rozwijać. Ważne też aby oswajać go z otoczeniem i różnymi sytuacjami (np. podróże samochodem wizyty u weterynarza), socjalizować z innymi zwierzętami oraz ludźmi. Jest to bardzo ważny etap w życiu szczeniaka. Im więcej zróżnicowanych pozytywnych doświadczeń zostanie mu dostarczonych w pierwszych tygodniach i miesiącach swojego życia, tym łatwiej będzie sobie radził w codziennych sytuacjach w dorosłym życiu.
Pierwszym etapem nauki szczeniaka jest przyzwyczajenie go do dotyku ludzkiej ręki i powinno to nastąpić już w pierwszych tygodniach jego życia. Przyzwyczajenie go do kontaktu z człowiekiem jest niezbędne np. przy wykonywaniu zabiegów pielęgnacyjnych jak czyszczenie zębów, obcinanie pazurków, czesanie w celu ochrony zdrowia psa.
Szczeniaki zawsze są ciekawe świata, pełne energii, gotowe do zabaw. Nie mogą zostawać w domu same na długie godziny bo będą nie tylko się nudzić ale i psocić, a pozostawione tylko same sobie staną się strachliwe lub agresywne w stosunku do obcych ludzi i zwierząt. Jeżeli pracujecie Państwo przez większość część dnia i nie ma nikogo z domowników to nie powinniście decydować się na szczeniaka.
Posiadanie szczenięcia niesie za sobą wiele wad i zalet. Musimy liczyć się z tym, że maluch będzie załatwiał swoje fizjologiczne potrzeby w domu, gryzł meble, ręce, będzie wymagał szczególnego nadzoru i troskliwej opieki. Po powrocie z pracy zmęczeni będziecie musieli posprzątać to co spsocił wasz ulubieniec. Często zastaniecie zabrudzony dywan, pogryziony pantofel lub gazety, wśród tego bałaganu swojego pupila z łobuzerskim uśmiechem na pyszczku i rozmerdanym ogonem oczekującego z utęsknieniem na długi spacer.
Jedną z zalet posiadania szczeniaka jest natomiast to, że możecie Państwo wychować go i ułożyć zgodnie z waszymi oczekiwaniami, potrzebami i posiadaną w temacie wiedzą. Odpowiednio prowadzone i wychowane szczenię wyrośnie na zrównoważonego i wiernego przyjaciela i towarzysza. Nie raz będziecie śmiać się do łez patrząc na swojego rozkosznego szczeniaka, nie raz będziecie myśleć „po co mi to było?!” ale niewątpliwie życie nabierze tempa, koloru i stanie się ciekawsze kiedy szczeniak zamieszka z wami.
PIES DOROSŁY
Nie każdy może sobie pozwolić na przygarnięcie lub zakup szczeniaka. Czasem osoby starsze nie mają zbyt wiele cierpliwości aby wychować szczenię i w tym wypadku dobrze jest zorientować się czy w lokalnym schronisku, fundacji nie ma psa na miarę naszych potrzeb. Jeżeli nie mamy doświadczenia z dorosłymi psiakami starajmy się wybrać takiego psa ze schroniska czy fundacji, który przebywa tam stosunkowo krótko lub zapytajmy o psiaka z domu tymczasowego czy poszukajmy w Internecie takiego zwierzęcia, którym właściciel nie może się już zajmować.
Psy przebywające zbyt długo w schronisku uczą się wielu niepożądanych zachowań, mogących sprawiać kłopoty zwłaszcza mniej doświadczonym właścicielom. W tym celu rozmawiajmy z opiekunami w schronisku fundacji czy domu tymczasowego i opiszmy jakiego dokładnie psa potrzebujemy. Opiekunowie dobrze znają swoich podopiecznych i będą umieli pomóc we właściwym wyborze.
Pamiętajmy! Dorosły pies ma ukształtowany charakter, nawyki i przyzwyczajenia. Nie znaczy to jednak, że nie będzie w stanie nauczyć się nowych rzeczy i przystosować do trybu życia nowego właściciela. Nie będzie on uczył się wprawdzie tak szybko jak szczeniak, ale psy mają tak wielkie zdolności adaptacyjne, że wystarczy odrobina ciepła i czułości aby zdobyć zaufanie nowego domownika.
Cierpliwością i zrozumieniem można wyeliminować niepożądane i kłopotliwe zachowanie. Przed adopcją dorosłego psa zasięgnijmy jednak informacji o zachowaniach danej rasy aby prawidłowo odczytywać sygnały jakie nasz podopieczny wysyła w „swoim” języku.
Powinniśmy też nauczyć się wysyłać psu czytelne i zrozumiałe dla niego sygnały i polecenia w taki sposób, aby je rozumiał i nie czuł się zagubiony w nowym domu. Nie zrażajmy się jeżeli na początku nie wszystko się udaje. Pies nie zmieni się od razu. Nie wiemy przecież jak był wychowywany będąc szczenięciem, jak odnosił się do niego poprzedni właściciel, co spowodowało, że został porzucony i znalazł się w schronisku czy fundacji lub domu tymczasowym. Praca z takim psem będzie wymagać więcej wysiłku i zrozumienia niż praca ze szczeniakiem.
Dorosłe psy maja jednak już za sobą okres młodzieńczego niszczenia, nauczone są czystości w domu. Może jednak zdarzyć się, ze pies w nowym miejscu załatwi się w domu lub pogryzie mebel. Nie należy się tym bardzo przejmować – dajmy trochę czasu naszemu psu na adaptację i aklimatyzację w nowym domu.
Kilkuletni pies z reguły nie jest już tak bardzo aktywny co nie znaczy, że nie musimy wyprowadzać go na długi spacer. Dorosły psiak lepiej będzie znosił samotny pobyt w domu podczas naszej nieobecności .Pamiętajmy jednak, że starszy pies tez nie może przebywać sam dłużej niż 8 godzin.
STARSZY PIES
Gdy zdecydujemy się na adopcję starszego psa opieka nad nim zajmie nam mniej czasu niż w przypadku szczeniak czy młodego psa. Psi staruszek większość czasu przesypia, nie potrzebuje długich spacerów czy szalonych zabaw. Do pełni szczęścia wystarczy mu pełna miseczka, ciepły kąt i odrobina naszej czułości. Kiedy decydujemy się zaadoptować psiego staruszka sprawdźmy jego stan zdrowia i kondycję. W tym celu udajmy się do lekarza weterynarza aby przeprowadzić kila podstawowych badań.
Po tej wizycie już nic więcej nie zakłóci nam naszego zadowolenia z racji posiadania nowego czworonożnego przyjaciela.
Napisz komentarz
Komentarze