Reklama

Pożyczki na budowę mieszkań w Tomaszowie

Wspieranie budownictwa mieszkaniowego w tym komunalnego nie jest żadną nowością współczesnych czasów. Problem likwidacji bezdomności znany był u nas i przed II Wojną Światową. W 1930 roku Rząd udzielił naszemu miastu taniej pożyczki na budowę mieszkań w wysokości 210 tysięcy złotych. Podobne wsparcie uzyskało 200 innych polskich miast.

25.02.2023 12:16

Pożyczki na budowę mieszkań w Tomaszowie

Po kilku latach groźnego zastoju ruchu budowlanym miasta polskie stanęły wreszcie u progu nowego sezonu, który według wszelkiego
prawdopodobieństwa stanie się pierwszym etapem zwycięskiej walki z klęską bezdomności. Stało się to dzięki maksymalne mu wysiłkowi rządu, który otworzył wszystkie dostępne źródła kredytowe.
Znaczna część zasługi przypadnie także instytucjom ubezpieczeń społecznych, które nie wahały się przeznaczyć poważnych sum na budownictwo. Najważniejszym czynnikiem stała się jednak wypuszczona przez rząd premiowa pożyczka budowlana, która, jak wiadomo, została pokryta w rekordowem tempie z nadwyżką.
Dzięki tej pożyczce rząd mógł przeznaczyć na bieżący sezon budowlany zamiast preliminowanych poprzednio 21 miljonów zł. — 60
milionów złotych. Sumę tę rozdzielono już za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego pomiędzy z górą 200 miast z wezwaniem, aby przystąpiły one z kolei do natychmiastowego podziału tych kwot między poszczególnych kredytobiorców

- czytamy w Expressie Porannym z 21 czerwca 1930 roku

Data dodania: 25.02.2023 12:16

Podziel się

Oceń

Napisz komentarz

Komentarze

Ja nie mam nic, 25.02.2023 15:02

ty nie masz nic, on nie ma nic. To razem własnie mamy tyle, w sam raz tyle, by założyć wielką fabrykę."Tak przed laty mówił W.Rejmont. A teraz co by usłyszał? - Eee tam. Lepiej otwórzmy następne pół litra.

Mieliście 30 lat na budowę przedsiębiorstw przynajmniej by dziś legalnie zatrudniać ludzi. Nie udało się. 25.02.2023 17:58

Opisywał atmosferę tamtych czasów. Nic takiego nie mówił i nie pisał, że to jest ok i że to jest jakąś receptą. Przecież tam jest potem o tym, że podpalają fabryki by uzyskać odszkodowanie bo bankructwo było na horyzoncie. W „Ziemi obiecanej” pokazana jest również łódzka bieda, z prostytucją – nie tak jak teraz często by dorobić – a jako główne, z braku innych możliwości, źródło dochodu na opłacenie nory, często przepierzenia kątem u kogoś. Fabrykanci? No nie jesteś ich następcą, bo to był kapitał ludzi z ziem niemieckojęzycznych. Również Żydów, również tych zasymilowanych, którzy ochrzcili się ze względu na karierę. Ale nie tylko ich. Tam u siebie nie mieli perspektyw ze względu na cła prusko–rosyjskie i sporą już konkurencje która dysponowała kapitałem. Tutaj tak, ze względu na podległość ziem polskich Rosji, brak konkurencji i tanią, wręcz darmową siłe roboczą. Są też teorie i formułowane przez ludzi z habilitacjami na rozpoznawalnych uczelniach i instytutach (np. PANu), mówiące że katolicyzm nie sprzyja innowacyjności, a chciał nie chciał wszyscy tutaj mamy takie właśnie podlebie. I jakby dziś nie manifestować odrazy do kościoła to pozareligijne wzorce związane z katolicyzmem (np. afirmacja rodziny i ziemi – teraz to własnego ogródka), w głowach zostają. Zatem ty nie masz nic, ja nie ma nic i nigdy mieć nie będziemy. A dojdą jeszcze długi.

`` 25.02.2023 13:02

Nie da się inaczej. Ludzie rodzili i rodzą się w różnych rodzinach i nie zawsze, a nawet najczęściej jest tak, że rodzice nie są w stanie zapewnić mieszkania. W Polsce będzie jeszcze większe ciśnienie na zaangażowanie państwa w budownictwo mieszkalne. Poprcują trochę na zachodzie – również w tych mitycznych Niemczech, zobaczą jak duży jest udział lokalnych samorządów w mieszkania tam, zrozumieją. Gdy jeździ się na saksy na 3 wakacyjne miesice, poza tyrką przeważnie nie ma się czasu na zastanawianie się nad czymkolwiek innym. Ale jest już coraz wiecej ludzi którzy ocierają się o jakieś pobyty nie stricte zarobkowe. Jakieś stypendia, wymiany międzynarodowe – no to daje jednak szerszą perspektywę, gdy nie stykasz się tylko z lokalnym plebsem „dyskutującym” codziennie o tym samym – futbolu i motoryzacji. I tu i tam coraz więcej osób rodzi się też ze związków które nie trwają dłużej niż 10 lat, rodzice z klas ludowych myślą głównie o konsumpcji i rozrywce, etaty trwają krócej niż te związki, więc dzieci wchodzą w życie z gołą pupą i gruzem za 2-5 tysięcy za pierwszą pensje. Marzenia o własnej firmie, która po roku umożliwa życie mlekiem i miodem płynące, kończą się na trzecim,–piątym w ciągu pięciu lat zbędnym od początku geszefcie (tak – często na ławece w parku i ...długami). Za 10 lat prowadzenie firmy będzie postrzegane już powszechnie w społeczeństwie jako przykra ostateczność. I słusznie, bo już od początku wieku firmę otwierał zwykle ten który nie miał perspektyw na karierę w czymś większym. Brakowało przeważnie wykształcenia. które wszędzie na szczeblu powyżej brygadzisty było wymagane. Ale też mentalność samotnego jeźdźca, indywidum zdolnego do epokowych zmian w pojedynkę jest utrwalane przez romantyzm – najważniejszą epokę w kulturze polskiej. A tu „wiadomo”, mimo, że wbrew faktom każdy ze szlachty.