- Filmy trochę straszne , trochę optymistyczne – mówi prezes tomaszowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego, pani Anna Tomkiewicz. - Najgorzej odebrały je chyba osoby zdrowe, które niby wiedzą o chorobie dużo ale zobaczyć zmagania chorych i ich bezsilność przy postępującej niepełnosprawności to dwie różne sprawy.
Trudno odmówić racji takiemu stwierdzeniu, szczególnie, gdy ze schorzeniem nie zetknęliśmy się w sposób bezpośredni. Historia szybko postępującej choroby, młodego amerykańskiego filmowca, która przyszła niespodziewanie i niemal natychmiast zaczęła siać spustoszenie w organizmie wzrusza i przeraża zarazem. Kolejne etapy jej rozwoju i bezsilnej walki człowieka z własną słabością, pokazane niemal miesiąc po miesiącu, budzą refleksje dotyczące nie tylko kruchości ludzkiego życia ale i miałkości codziennych problemów, które często mają charakter wyimaginowany.
Szacuje się, że na stwardnienie rozsiane choruje co tysięczne osoba. Oznacza to, że w Tomaszowie statystycznie osób nią dotkniętych może być około 70 a w powiecie ponad 100. Ponad trzydzieści jest członkami stowarzyszenia, kie5rowanego u nas przez panią Annę.
- Mamy w Tomaszowie Oddział SM, więc proszę się do nas zgłaszać – zachęca prezeska. - Razem trochę lżej. Oglądając amerykański film "Na własnych nogach" doszłam do wniosku że w Tomaszowie są mniej dziurawe chodniki niż w Nowym Jorku, bariery architektoniczne też już chyba likwidowane a że nie wszystko jest super… no cóż TAKIE ŻYCIE. I tak w miarę możliwości próbują nam pomóc Władze Miasta. Powiatu, Gminy Inowłódz, Tomaszowskie Media za co w imieniu wszystkich chorych na SM bardzo dziękuję.
Panin Anna doskonale wie o czym mówi, ponieważ ją samą choroba zmusza do poruszania się na inwalidzkim wózku. Mimo tego nie poddaje się i aktywnie wspiera innych chorych.
***
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM, ang. multiple sclerosis, MS) – przewlekła, zapalna, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia (demielinizacji i rozpadu aksonów) tkanki nerwowej.
Choroba ma najczęściej przebieg wielofazowy z okresami zaostrzeń i poprawy. Częstość jej występowania zależy od rejonu geograficznego i waha się od 2 do 150 na 100 000 ludności w zależności od kraju i konkretnej populacji[1]. Stwardnienie rozsiane zostało po raz pierwszy opisane w 1868 przez Jeana-Martina Charcota. Dotyczy najczęściej osób młodych, ze szczytem występowania między 20. a 40. rokiem życia, i nieznaczną przewagą zachorowań u kobiet niż mężczyzn.
W ogólnym rozumieniu SM jest chorobą dotyczącą komórek nerwowych glejowych, komórek odpornościowych mózgu w której dochodzi do uszkodzenia otoczki mielinowej wokół wypustek komórek nerwowych, co powoduje niemożność prawidłowego przekazywania impulsów wzdłuż dróg nerwowych w mózgowiu i rdzeniu kręgowym. Nazwa "stwardnienie rozsiane" odzwierciedla rozsianie procesu patologicznego w różnych miejscach układu nerwowego, jak również rozsiew zmian w czasie.
Aktualnie uważa się, iż stwardnienie rozsiane jest chorobą autoimmunologiczną, w której układ odpornościowy gospodarza zwalcza komórki własnego organizmu, w tym przypadku w tkance nerwowej. Mniej powszechny jest pogląd o neurodegeneracyjnym charakterze o niejasnym podłożu metabolicznym. Rozważa się również rolę zakażeń wirusowych (np. wirusem Epsteina-Barr) pewnych innych nieznanych czynników środowiskowych. Niektórzy wskazują również na znaczenie niedoboru witaminy D przede wszystkim w dzieciństwie. Najnowsze doniesienia wskazują również że przyczyną SM może być przewlekła mózgowo – rdzeniowa niewydolność żylna (CCSVI).
Stwardnienie rozsiane może powodować wiele objawów i zespołów objawów; najczęściej są to zaburzenia ruchowe, czuciowe, móżdżkowe (zaburzenia równowagi), zaburzenia widzenia, zaburzenia autonomiczne, zespoły bólowe oraz objawy psychiatryczne: zaburzenia poznawcze i zaburzenia nastroju. Częstym objawem jest również przewlekłe zmęczenie. Stwardnienie rozsiane jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności u osób młodych, aczkolwiek wielu pacjentów może doświadczać łagodnego przebiegu.
Stwardnienie rozsiane może przyjąć jedną z poniższych form:
· postać remitująco-nawracającą (relapsing-remitting),
· postać wtórnie postępującą (secondary progressive),
· postać pierwotnie postępującą (primary progressive),
· postać postępująco-nawracającą (progressive relapsing).
Napisz komentarz
Komentarze