iran

W związku z bardzo nieprzychylnymi wiadomościami pojawiającymi się ostatnio w światowych mediach, dotyczącymi zapowiedzi przez rządy USiA i Izraela zbrojnego uderzenia na Iran, chciałbym dołączyć się i zachęcić do zapoznania się z treścią apelu o niepopieranie ewentualnego wszczęcia kolejnej, bezcelowej, wojny. Oto tekst, który znalazłem na stronie Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy (http://www.ksd.media.pl):

Ostatnimi czasy, jeden z dziennikarzy zaprzyjaźnionego portalu (NaszTomaszow.pl), wykopał artykuły na temat zjawiska tzw. Chrystianofobii, pochodzące ze strony Głos Prześladowanych Chrześcijan. Z ciekawości, przejrzałem stronę główną organizacji.

Muszę przyznać, że choć, jako zagorzały agnostyk, do kwestii metafizycznych odnoszę się z wielką dozą sceptycyzmu, do małej refleksji, skłoniła mnie jedna z rozmów z Samuelem z Islamabadu na temat Aniołów (on nazywa je Dżinami). Samuel wierzy w ich nadprzyrodzone moce. Dla mnie są zwykłymi, szczęśliwymi zbiegami okoliczności, ale coś jest jednak w tym wszystkim zastanawiającego.

Po nocy na posterunku policji granicznej dostałem śniadanie. Zastanawiałem się czy może tutaj trochę dłużej nie zostać. Po kilku łykach kawy (herbata na mnie w ogóle nie działa), stwierdziłem, że muszę szybko opuścić rejon pogranicza. Nie żeby ten był jakiś odpychający, ale ogólnie mam jakieś uprzedzenie do tego typu miejsc. A co jeśli znudziłbym się pani celnik i, za karę, był bym deportowany?

Jak wygląda Pakistan oczyma Michała Przybylskiego, będziecie mogli się przekonać czytając portal NaszTomaszów.pl

W Iranie spędziłem miesiąc - dokładniej 31 dni (choć moja wiza opiewała na 30 dni). Po tym czasie, mogę spokojnie powiedzieć, że Iran to bardzo ciekawy, bezpieczny i czysty kraj, oferujący odwiedzającym bardzo dużo atrakcji za rozsądną cenę.

Tym razem przenieśmy się do Kermanu.

Chcecie się dowiedzieć, w jaki sposób można zrobić biznes w Iranie. Pomoże Wam w tym Michał Przybylski.

Od jakiegoś czasu nasz portal ubarwiają opowieści Michała Przybylskiego z jego podróży dookoła świata. Obecnie nasz podróżnik przebywa w Pakistanie a my prezentujemy ciąg dalszy relacji z Iranu

Ostatnie kilka dni postanowiłem spędzić sobie nad morzem. Dokładniej, nad Zatoką Perską..... Arabską...... w każdym razie, nad Zatoką - jakkolwiek by ją nazywano :-).

Czym jest Ramadan i czego w czasie jego trwania nie wolno robić

Ciąg dalszy opisu podróży Michała Przybylskiego przez Iran. Dowiecie się co można obejrzeć w Shiraz i Persepolis

Jak można dojechać najprościej dojechać z Teheranu do sławnego miasta Shiraz? Normalny człowiek zjechałby na południe przez Qum i Kashan.

Dzisiaj zachęcamy Was do przeczytania pierwszej części relacji z pobytu w Iranie podróżującego dookoła świata przyjaciela portalu NaszTomaszow.pl, Michała Przybylskiego. Okazuje się, że Iran nie jest aż tak groźny, jak wydawać się może, kiedy oglądamy TVN.

Ilu z naszych czytelników załatwiało sobie wizę chińską, irańską bądź pakistańską? Zapewne niewielu. Jak to wygląda w praktyce opowiadał nasz tomaszowski "Single Nomad", nauczyciel angielskiego a teraz podróżnik Michał Przybylski. Przypominamy felieton i zachęcamy do lektury

Kończy się faza grupowa piłkarskich Mistrzostw Świata, które 12 czerwca rozpoczęły się w Brazylii. Kontrowersyjne decyzje, piękne bramki i blamaż państw reprezentujących Stary Kontynent. Mundial w Ameryce Południowej pokazuje, iż bez wątpienia coś trzeba poprawić.

Za pięć dyszek poproszę. Ubrany w czerwony, czy tam zielony kubraczek jegomość bierze w rękę pipetę i dokładnie odmierza 8,92 litra.

Kawa Ijen, Kwa Ijen, brzmiało mi w głowie. Kolejny krater przyzdobionej przez wulkany Indonezji. Jak najlepiej zorganizować sobie do niego podjazd? Odpowiedź, jak zwykle, znalazłem na couchsurfingu. Na moją prośbę o kanapę, bardzo szybko odpowiedział Andrew z Jember. Ale co Ty właściwie chcesz u nas robić trzy dni? W Jember nic ciekawego nie znajdziesz. Znalazłem - świetne towarzystwo, miłą gościnność, białe plaże, bezludną wyspę i dobry lek na grypę. Dzięki temu wszystkiemu, nie żałowałem, że w końcu, nie udało mi się zobaczyć wulkanu Kawa Ijen.

28 czerwca 2011 roku. Sprawdzenie plecaka, prysznic, kawa, ponowne sprawdzenie plecaka, szybkie pożegnanie z rodzicami i w drogę. Zabawne - czas subiektywny i czas obiektywny. Minuta ma 60 sekund, godzina 60 minut, doba..... ok, w tym miejscu postawię "itd." bo tak w nieskończoność mógłbym pisać. W każdym razie, niedawno minął równy rok od dnia, w którym wyjechałem z Tomaszowa Mazowieckiego w kierunku południowo-wschodnim. Gdybym zapytał kogoś ze starych znajomych jak tam, usłyszałbym pewnie: Stary, nic się nie zmieniło, nic się nie urodziło. To tylko rok przecież. TYLKO rok - wszystko pamiętam jakby było wczoraj. Ale dzięki temu, że każdy dzień dostarczał mi nowych, niezapomnianych wrażeń, historii zebrało się tyle jakby było to 10 lat.