Panuje również pewien system seniorów i juniorów. Starsi rokiem akademickim studenci dostają pod opiekę młodszych z tą samą końcówką indeksu. Bardzo szybko tworzą się relacje i przyjaźnie pomiędzy grupami studentów czy też absolwentów. Raz do roku robi się wieczór, gdzie wszyscy seniorzy spotykają się ze swoimi juniorami i juniorzy ze swoimi seniorami, by coś zjeść razem i porozmawiać. Jeśli zatem junior ma jakiś problem, to może zwrócić się z tym do seniora. Z racji tego, że juniorzy i seniorzy są na tym samym kierunku, to wiele pytań dotyczących studiowanego przedmiotu, które mogą pojawić się u juniorów, prawdopodobnie senior ma już za sobą i może podzielić się swoimi radami z młodszymi.
JAKI/JAKA JEST “ADZIAN”?
Ajahn (อาจารย์) (czyt. Adzian) – tak ogólnie nazywa się nauczycieli akademickich lub mnichów w Tajlandii. Ajahn można by też przetłumaczyć na polski jako luminarz, czyli osobę, którą uznaje się za szanowaną. Do nauczycieli na uczelni można zwracać się “Adzian”, czy Profesor, czy po prostu nauczycielu lub bardzo mało kiedy (jeśli na to pozwolą) starszy bracie/siostro, chociaż to określenie jest bardziej przeznaczone dla ich asystentów, którzy też najczęściej są studentami wyższego stopnia.
Tutejsi Profesorowie to wspaniali ludzie, bardzo otwarci i wkładają dużo serca w swoją prace. Nauczycieli czy Profesorów traktuje się w Tajlandii jak członków rodziny. Jak wiadomo rodzinna atmosfera, jest tutaj na porządku dziennym i czasem zdarza się, że na zajęcia profesor zamawia pizze dla studentów.
Napisz komentarz
Komentarze