Razem z wystawa Filia Uniwersytetu Łódzkiego w Tomaszowie Mazowieckim zaprasza na dni otwarte w trakcie których uczestnicy wysłuchają miniwykładów i zostaną zapoznani z ofertą edukacyjną Filii Uniwersytetu Łódzkiego w Tomaszowie Mazowieckim.
....
HENRI MATISSE (1869 – 1954) – francuski malarz, był twórcą i najsłynniejszym przedstawicielem kierunku w sztuce nazywanego „fowizmem”, który powstał w XX wieku o bardzo żywej i oderwanej od rzeczywistości kolorystyce dzieł.
Ponieważ świat widzialny jawi się jako barwny, malarstwo od wieków posługuje się kolorem właściwym naturze rzeczy. Fowizm jako kierunek istniał bardzo krótko, rozwijał się w latach 1905-1908, a więc w czasie, gdy secesja osiągnęła pełnię. Nie należy jednak do typowych zjawisk tego stylu, lecz jest początkiem rewolucji, która dokonała się w sztuce w XX wieku. Jak każda zasada i ta musiała zostać złamana w burzliwym okresie modernizmu. Choć już Paul Gauguin w niektórych swoich obrazach operował barwą dość swobodnie, prawdziwa burza kolorów rozpętała się na początku XX wieku. Rozwijający się ekspresjonizm, akcentujący poryw malarski, wyrażał się m.in. w szokujących zestawieniach kolorystycznych. Fowizm to właściwie odłam ekspresjonizmu, który jednak nie posiada płaszczyzny dramaturgicznej i intelektualnej. Ta beztroska wyraża się już w samej nazwie ruchu, pochodzącej od francuskiego rzeczownika les fauves, oznaczającego "dzikie zwierzęta". Słowem tym francuski dziennikarz Louis Vauxcelles określił grupę artystów, którzy wystawiali swoje prace na Salonie Jesiennym w 1905 roku.
"Przywódcą fowistów" nazywano Henri Matisse'a, który na swoich obrazach zestawiał czyste kolory, często pozbawiając je ich związków z rzeczywistością. Jego silnie uproszczone, dziś powiedzielibyśmy – "komiksowe", płótna są tak naprawdę plamami wyrazistych kolorów.
Po wystawie w 1908 roku Matisse staje się sławny, wiele jego prac zakupili kolekcjonerzy rosyjscy. W późniejszych latach jego obrazy to synonim radości życia, zachwytu nad różnorodnością przyrody. Robią wrażenie malowanych szybko, z wielkim entuzjazmem, natura wprost w nich kipi, a człowiek pełen jest emocji, jak w obrazach "Taniec", "Muzyka", "Czerwone studio", "Rodzina artysty". Zmieniając charakter prac od ekspresyjnych do lekkich, szkicowych, delikatnych, artysta jest wierny wypowiedzi syntetycznej, a kolor uważa za jedyny środek wyrazu.
Matisse zajmował się również projektowaniem dekoracji i kostiumów teatralnych. Był autorem malowideł ściennych i ilustracji do książek, wykonywanych techniką litografii, akwaforty, drzeworytu. Z ostatniego okresu życia pochodzą podobne do kolażu prace wycinane z kolorowego papieru. Ukoronowaniem jego bardzo różnorodnej twórczości jest dekoracja kaplicy w Vence (1947 – 1951), na którą składają się malowidła ścienne, witraże, rzeźby.
Prezentowana w Filii Uniwersytetu Łódzkiego w Tomaszowie Mazowieckim wystawa przedstawia litografie wykonane dla 35 i 36 numeru wydawnictwa „Verve”. Było to wydawnictwo artystyczno – kulturalne wydawane w Paryżu w latach 1937 – 1960, którego twórcy postanowili stworzyć najpiękniejsze i najbardziej ekskluzywne czasopismo na świecie. Do każdego numeru dodawali oryginały prac różnych artystów, którzy z czasem stali się bardzo znani. Dzisiaj ich prace są poszukiwane i cenione na rynku sztuki.
Matisse zaprojektował okładkę do tego podwójnego numeru, który w całości został poświęcony ostatniemu okresowi jego twórczości. Na potrzeby tego numeru osobiście nadzorował tworzenie litografii swoich prac, które zostały dołączone do czasopisma.
Źródła: A. Ziemba-Michałowska, Henri Matisse - Kreską wzdłuż twarzy
[reklama2]
Napisz komentarz
Komentarze