Prawym Okiem

Kilka tygodni temu wspominałem o systemie wynagradzania radnych, jaki obowiązuje w Powiecie Tomaszowskim, a który moim zdaniem sankcjonuje patologie i pospolite cwaniactwo. O sprawie pisał też w sposób obszerny Dziennik Łódzki.

Minęło już pół roku samorządowej kadencji. Po tym czasie jedno mogę stwierdzić na pewno. Jeśli coś trzeba w Polsce zlikwidować, to nie proporcjonalną ordynację wyborczą, ale samorządowe jednostki organizacyjne zwane Powiatami. To nie żart. Właśnie w tym temacie powinno się przeprowadzić referendum ogólnopolskie. Idę o zakład, że i tu obywatele pokazali by lokalnym politykom środkowy palec, czyli tzw. "fucka". Dlaczego?

Co to w Polsce oznacza być "antysystemowcem". Słowo to pojawiało się, odmieniane we wszystkich przypadkach, niemal przez całą kampanię wyborczą. Dobrze w Państwie Polskim nie dzieje się na pewno, nic więc dziwnego, że ludzie się buntują.

Czy w naszym mieście naprawdę nie można zorganizować czegoś, co nie będzie miało partyjno - polityczno - światopoglądowego kontekstu? Ma rację Paweł Kukiz krytykując wszechobecne partyjniactwo, chociaż wydaje się, że JOW-y wpływać będą na jego umacnianie.

Wynik niedzielnych wyborów jest zapewne dla wielu osób zaskoczeniem. Dla mnie zresztą również, ponieważ liczyłem na jeszcze lepszy wynik Pawła Kukiza, który jak pokazuje liczba głosów zebrana przez pozostałych kandydatów, był możliwe. W sumie szkoda, druga tura byłaby ciekawsza, a Kukiz byłby zapewne Prezydentem Polski.

Od samego rana Polska żyje osobistymi relacjami między pewną ponętną 24-letnią dziewoją a wicemarszałkiem województwa łódzkiego, Dariuszem Klimczakiem, równocześnie naczelnym wodzem Polskiego Stronnictwa Ludowego w naszym regionie. I może nie byłoby w tym niczego dziwnego, po pannica jest prywatnie narzeczoną Klimczaka, gdyby nie nagłe odkrycie talentów w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem specjalizującym się w energetyczne cieplnej.

Zdarza mi się, co prawda niezwykle rzadko, polemizować z artykułami, publikowanymi w lokalnym tygodniku. Tym razem, pozwolę sobie sprostować artykuł niedawnej kandydatki na prezydenta miasta Tomaszowa Mazowieckiego, ponieważ, delikatnie ujmując, rozmija się ona w nim z prawdą. Smutne to, ponieważ pomijając konteksty ideologiczne, którymi ludzie mogą i powinni się różnić, to jednak zawód dziennikarza wymaga tego, by przynajmniej co do faktów, nie rozmijał się on rzeczywistością.

Poziom głupot, wygadywanych w trakcie trwającej kampanii wyborczej, która ma zachęcić do głosowania na kandydatów pretendujących na urząd Prezydenta RP przekracza wszelkie granice. Wygląda na to, że Polacy wyboru muszą dokonywać między głupim, głupszym i najgłupszym. Kandydaci plotą, co im ślina na język przynosi.

W tym tygodniu grupka lewicowych fanatyków zamierzała zbierać w naszym mieście podpisy pod projektem ustawy o zmianach w systemie oświaty, który zatytułowano „Świecka szkoła”. Organizator akcji, czyli kwartalnik "Liberte" twierdzi, że ich celem jest zniesienie finansowania lekcji religii z Budżetu Państwa. Do zbierania podpisów jednak nie doszło. Nic dziwnego, bo pogoda nie sprzyjała ulicznym happeningom. Fundacja Egalitarna z Piotrkowa postanowiła, że ograniczy swoją aktywność do swojego rodzinnego miasta, gdzie do dzisiaj funkcjonuje kult Edwarda Gierka.

21 czerwca odbędą się w naszym mieście uzupełniające wybory do Rady Miejskiej. Niestety jest to jeden z negatywów wprowadzenia jednomandatowych okręgów wyborczych, przy równoczesnym zakazie łączenia niektórych funkcji samorządowych. O ile na szczeblu powiatu nic nie stoi na przeszkodzie by starosta był równocześnie radnym (wynagrodzenie pobiera z tytułu pełnienia jednej z tych funkcji), o tyle na szczeblu miasta nie można być i radnym i prezydentem ani też wiceprezydentem.

Ileż to już czasu minęło od wyborów samorządowych? Nie tak dawno Marcin Witko prezentował swoje działania w pierwszych 100 dniach urzędowania. Od momentu ukonstytuowania się Rady Powiatu Tomaszowskiego i wyboru Starosty wraz z Zarządem Powiatu minęło równo 130 dni.

Od lat obserwuję wydatki, jakie nasze miasto ponosi na tzw. profilaktykę uzależnień i jedno, co mogę powiedzieć na pewno, to jest to, że moim zdaniem, miliony złotych najzwyczajniej w świecie może nie tyle wyrzucamy w błoto (chociaż bywa i tak), co wydajemy w sposób nieefektywny na cele nie mające nic wspólnego z walką z narkomanią lub alkoholizmem.

Witkowyje, to termin, jaki usłyszałem dzisiaj od jednego z urzędników magistrackich, kiedy wybrałem się posłuchać obrad Rady Miejskiej. W ten sposób pracownik ten skomentował zmiany personalne w mieście oraz w spółkach podległych prezydentowi.

Od blisko 10 lat Powiat Tomaszowski przyznaje statuetki swoim "przyjaciołom". Najczęściej odbywa się to przy okazji hucznie obchodzonych Powiatowych Spotkań Noworocznych, o których nie tak dawno temu miałem okazję kilka słów napisać, wywołując dosyć nerwowe rekacje wśród (na szczęście nnielicznej) grupy radnych.

W samorządach funkcjonują od lat osoby, które można śmiało określić mianem "niezatapialnych". Osoby, które narobią bałaganu w jednym miejscu, przesuwane są na inne stanowiska. Nikt nie zwraca uwagi na kompetencje, fachowość, czy dotychczasowe "osiągnięcia" zawodowe. Liczy się przynależność do konkretnej partyjnej grupy interesów, by raz za razem czuć się wybitnym i niezastąpionym specjalistą. Ludzie ci są radnymi, urzędnikami wyższego szczebla, dyrektorami i prezesami samorządowych spółek. Co ciekawe w prywatnym biznesie nie sprawdzają się i nikt ich nie chce, a jak już któreś z nich trafi w "ręce prywaciarza" szybko ucieka do nawet gorzej płatnej ale samorządowej albo państwowej roboty. Tu przecież nikt nikogo nigdy nie rozlicza, bo to albo kolega z partii albo koalicjant. Może być też koleś od kielicha, bo i takie przypadki również w tomaszowskich realiach wcale do rzadkości nie należały.

Ludzie mają dziwny zwyczaj telefonowania do mnie aby zapytać mnie o to, co zamierzają zrobić osoby, z którymi często mam stosunkowo luźny związek albo nie czuję się upoważniony udzielać w ich imieniu informacji. Nie pojmuję skąd to przekonanie, że ja zawsze muszę wiedzieć coś, czego nie wiedzą wszyscy inni. Ech, te plociuchy.... Jest jednak coś, co zastanowiło mnie po raz kolejny w tym tygodniu i chyba wymaga kilku słów wyjaśnienia.

Już za tydzień odbędzie się kolejna edycja Powiatowych Spotkań Noworocznych, imprezy organizowanej przez tomaszowskie Starostwo Powiatowe. W ciągu kilku ostatnich lat Zarząd kierowany przez starostę Piotra Kagankiewcza najwyraźniej utracił poczucie rzeczywistości i przede wszystkim przyzwoitości przeznaczając na tę jedyną w roku "wieczornicę" dla lokalnych notabli i zaproszonych przez nich gości coraz więcej pieniędzy. 76 tysięcy złotych to kwota dla wielu osób niewyobrażalna, a ponieważ pochodząca z środków publicznych, wydawana lekką ręką. W mojej opinii działanie takie można nazwać co najmniej niegospodarnym. Niestety to nie jedyny przykład marnotrawstwa.

Zmieniają się zasady wynajmu i sprzedaży mieszkań wchodzących w skład majątku miasta. Złą wiadomością dla najemców i lokatorów jest podwyżka czynszu na poziomie sięgającym 5 procent. Dobrą wiadomością dla podatników są zmiany w systemie naliczania bonifikat przy sprzedaży mieszkań, chociaż zmiany te są wciąż zbyt mało zdecydowane i mogą okazać się iluzoryczne.

Ciekawy pomysł w czasie ostatniej sesji Rady Miejskiej przedstawił prezydent Marcin Witko. Chodzi o plany utworzenia zakładu budżetowego, którego celem ma być utrzymywanie w czystości miejskich terenów, obsługa schroniska dla bezdomnych zwierząt, targowiska i komunalnego cmentarza.

Przyznam, że po raz kolejny przeraziłem się dzisiaj nie na żarty. Nie na żarty, bo temat związany jest z funkcjonowaniem Policji, a nie po raz pierwszy działania tej formacji budzą moje zastrzeżenia.