Publicystyka

Po raz kolejny wraca na nasze łamy Antonii Malewski. Opowieść o muzyce i dniach, których przecież nie znamy

Czytam co jakiś czas o rzekomym przesunięciu medialnej wajchy, czasem nawet w entuzjastycznym tonie. Tusk ma się rzekomo znajdować pod jakimś strasznym ostrzałem mediów. Przez kilka dni szczególnie uważnie oglądałem media elektroniczne pod tym kątem. Wniosek: wajcha jest tam gdzie była.

W minioną sobotę, w warszawskim teatrze Imka, położonym zaledwie o kilkaset metrów od polskiego Sejmu, odbyła się konwencja założycielska Stowarzyszenia Republikańskiego, firmowanego przez Przemysława Wiplera, który niedawno odszedł z parlamentarnego klubu PiS, stając się posłem niezależny. Sale wypełniona po brzegi. Średnia wieku zdecydowanie poniżej 30 lat, atmosfera naładowana pozytywną energią, której w Polsce ostatnimi czasy raczej brakuje. Wśród gości przedstawiciele organizacji społecznych, związków pracodawców, Fundacji Republikańskiej oraz Ruchu na Rzecz Jednomandatowych Okręgów Wyborczych z Pawłem Kukizem na czele. Konwencja transmitowana była za pomocą Internetu on-line.

Powiat Tomaszowski przymierza się do budowy nowego budynku dydaktycznego w Samochodówce. O inwestycji mówi się od wielu lat, ponieważ warunki nauczania w tej szkole urągają jakimkolwiek standardom. Tymczasem okazuje się, że sytuacja szkolnictwa ponadgimnazjalnego na naszym terenie jest katastrofalna. W tym roku do systemu informatycznego za pomocą którego absolwenci gimnazjów mogą rejestrować się do wybranych przez siebie szkół nie zalogowało się aż 150 osób. Z Tomaszowa zniknęło więc aż 5 klas uczniów. Co się z nimi stało? Nikt nie jest w stanie rzeczowo odpowiedzieć na to pytanie, postawione na ostatniej sesji Rady Powiatu przez radnego Grzegorza Sławińskiego. Poszukiwania uczniów trwają. Nikt nie ma jednak wątpliwości, że większość z zaginionych wybrała po prostu ofertę oświatową proponowaną przez placówki spoza Tomaszowa Mazowieckiego. Zatrudnienie detektywa Rutkowskiego niewiele w takiej sytuacji pomoże, skoro władze odpowiedzialne za oświatę w Powiecie są w stanie jedynie likwidować szkoły, zamiast je reformować. Od dawna już wiadomo, że trzy licea ogólnokształcące to u nas zbyt wiele. Są co prawda tańsze w utrzymaniu ale to one generują przyszłych bezrobotnych oraz emigrantów z naszego miasta. Brak szkolnictwa zawodowego, ułatwiającego młodzieży nabycie umiejętności praktycznych i jasnej polityki oświatowej leży u podstaw upadku Tomaszowa Mazowieckiego. Dopóki tego nie zmienimy, nie mamy co liczyć na ożywienie. Najzabawniejsze jest, że odpowiedzialnością za taki stan rzeczy nie obciąża się urzędników, dyrektorów szkół i radnych (często będących i jednym i drugim równocześnie) ale rodziców, którzy swoje dzieci posyłają do szkół ogólnokształcących.

Oskarżenie żołnierzy Armii Krajowej o antysemityzm to nic nowego, to stary zabieg komunistów pragnących zohydzić w oczach społeczeństwa Polskie Państwo Podziemne walczące nie tylko z najeźdźcą niemieckim, ale i sowieckim.

Już w najbliższą sobotę rozpoczną się „Dni Tomaszowa”. ..rozpoczną i zakończą. Kilka godzin zabawy tylko to zostało z tej wspaniałej w latach 90, oraz na początku XXI wieku imprezy, którą (patrząc na wasze komentarze) z miła przyjemnością wspominamy.

- Przed dwoma laty w „Gazecie Gazeta” rozpocząłem druk „Dziennika” pod roboczym tytułem: „Ucieczka w życie”. Poszło w kilkudziesięciu odcinkach. „Dziennik” ten, jak wskazuje nazwa, był zbeletryzowaną formą zapisków personalnych i z tych powodów, nie chcąc pójść zbyt daleko, z małym żalem druk przerwałem. Ale nie skończyłem pisać. Powstaje zwarta powieść składająca się z wielu łączących się w logiczną całość opowiadań. Powieść uzyskała wstępną akceptację w jednym z poważniejszych polskich wydawnictw. Zgodnie z obietnicą sprzed tygodnia pokaże dziś dotychczas niepublikowane, tytułowe opowiadanie: „Maski i kotyliony”. Prawda i fikcja mieszają się tu ze sobą sprawiedliwie, bo po połowie. Jak w życiu, opowiadanym z perspektywy czasu.

Antonii Malewski w swoim kolejnym felietonie o latach, których większość z nas nie pamięta.

Platformę popiera 26% Polaków. Wciąż dużo. Ale coraz mniej. Jeszcze mniej przyznaje, że tę partię popiera. Dochodzi do głosu wstyd. Bo jak tu mają przejść przez gardło słowa o sympatii do kogoś, kto bez przerwy wszystkich dookoła kiwa, uśmiechając się przy tym szeroko?

Nie chciałbym swoich felietonów na tym portalu, o rock’n’rollu, o moim ukochanym mieście, o miejscach i ludziach z najpiękniejszej epoki XX wieku (lata 50/60) zbytnio „zmilitaryzować”, choć moim kolejnym bohaterem jest również oficer LWP, nieco młodszy od Jurka Gołowkina, również jak on, oszalały na punkcie rock’n’rolla. Tak jak ja byłem przysłowiowym spinaczem pierwszej generacji pokolenia rock’n’rolla (roczniki urodzone na przełomie lat 30/40-tych) tak ON pełnił taką samą funkcję dla kolejnego pokolenia młodych tomaszowian (roczniki lat końcowych 40/50-tych). Chodzi o pułkownika rezerwy LWP, a jest nim - Jerzy Dereń.

Do biura rzecznika konsumentów zgłasza się coraz więcej osób, które otrzymały wezwania do zapłaty za korzystanie z internetowych serwisów. Wezwania te opiewają zwykle na kwoty około 100 zł i są konsekwencja rejestracji w różnego rodzaju serwisach, głównie oferujących pobieranie plików. W związku z faktem, że takie zdarzenia stają się coraz powszechniejsze – kilka informacji, porad i ostrzeżeń związanych z korzystaniem z internetowego pobierania zasobów

Ostatnio wydaną powieścią „Piętno Anioła”, promowaną w Tomaszowie w klubie „6NA9” 17 maja, zakończyłem „serial” z życia Filipa Krawca. Losy mojego fikcyjnego, powieściowego bohatera od lat wczesnej młodości pokazałem w akcji na terenie komunistycznej Polski na kartach „Zupy z Króla”. Dorosłe życie z niejakim trudem przeżył on w USA i w Kanadzie w obłokach „Siwego dymu”. Aż w końcu jego książkowe życie tak zawirowało, że już jako człowieka dojrzałego, naznaczonego „Piętnem Anioła” powiodłem z Kanady do Polski, żeby niespodzianie zaprowadzić z powrotem do Nowego Jorku. „Piętno Anioła” to zmieniona wersja powieści, która przez ponad rok ukazywała się w codziennych odcinkach w torontońskiej „Gazecie Gazeta” na przełomie lat 2007/2008. Tam nosiła tytuł „Idę się bać, zaraz wracam” i miała inne zakończenie. Widocznie kilka lat temu nie zamierzałem jeszcze rozstawać się z Filipkiem.

Rozmowa z Markiem Lewandowskim, rzecznikiem przewodniczącego "Solidarności".

Kolejna część opowieści Antoniego Malewskiego o miłości do muzyki i Tomaszowa

Na naszych oczach budowany jest w Polsce fiskalny totalitaryzm. To oznaka kryzysu finansów publicznych. Rząd sięga do naszych kieszeni, by załatać coraz większą dziurę budżetową. Skala fiskalizmu przypomina działania rozbójnicze

Postrzegał człowieka jako byt w psychologicznym uwikłaniu w innych ludzi i w dziedzictwo kultury. Burzył schematy przyjętych przez społeczeństwo tradycyjnych wartości. Jego język zawiera liczne neologizmy, tworzy też „słowa - klucze” rzucające symboliczne światło na sensy ukryte pod ironiczną formą (np. „gęba” – „przyprawianie gęby” i „pupa” – „upupianie”, czy „łydka” - w Ferdydurke).

Rok 2005, ja i Michał Karnowski rozmawiamy z Lechem Kaczyńskim do wywiadu-rzeki, który pojawił się potem pod tytułem „O dwóch takich co ukradli księżyc”. Pytamy o podstawowe decyzje z końca 1988 roku – przystąpienia do rozmów Okrągłego Stołu. Obaj bracia mocno wsparli wtedy Lecha Wałęsę, który bronił zasady rozmawiania z komunistami. Także przed strajkującymi robotnikami stoczni.

Głosowanie korespondencyjne, organizacja prawyborów, ordynacja mieszana, łącząca zalety jednomandatowych okręgów wyborczych i systemu proporcjonalnego – to tylko niektóre propozycje na zachęcenie obywateli do udziału w wyborach i poprawę ich jakości, zawarte w raporcie „Obywatele i wybory” opublikowanym przez program Masz Głos, Masz Wybór Fundacji im. Stefana Batorego.

„… i zapamiętaj niedouczony tumanie z The Washington Post. W okupowanej Polsce działały niemieckie obozy koncentracyjne!”. Plakaty o tej treści pojawiły się właśnie na niektórych ulicach Warszawy w reakcji na publikację w tym amerykańskim dzienniku, dotyczącą filmu „Optymista”.

Żadna z rządzących do tej pory ekip nie zajęła się serio, czyli skutecznie problemem ludzi wykluczonych, bezrobotnych i wymagających jakiegokolwiek wsparcia, chociażby na starcie do życia zawodowego" - mówi prof. Grażyna Ancyparowicz, ekonomistka SGH.